الوهيت و قداست شهرياري در شعر دورۀ جاهلي
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: عربی
مشاهده: 169
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IAALL-16-55_005
تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1400
چکیده مقاله:
شعر جاهلي به عنوان قديميترين شعر عربي، دربردارنده بسياري از باورها، عادات، ارزشها، خرافات و اساطير است و در واقع ميتوان آن را بخشي از تاريخ و فرهنگ يا هويت مردم جاهلي بهشمار آورد. باور به الوهيت و قداست شهرياري از جمله فرهنگ ديني- اعتقادي شاعران اين دوره است که در اين پژوهش قصد داريم آن را با تکيه بر روش توصيفي-تحليلي مورد بررسي قرار دهيم. دستاوردهاي اين پژوهش نشان ميدهد که برخي از شاعران دوره جاهلي، صفاتي همچون پيراستگي از عيوب و نواقص، توان نازل کردن باران، شفابخشي، حياتبخشي و بارور ساختن و عبادتي نظير سجدهگزاري برابر شهرياران را که همه آنها مختص ذات مقدس خداوند است، براي شهرياران به کار گرفتهاند و يا شهرياران را به عناصر مقدسِ اساطيري نظير خورشيد، ماه و بهار تشبيه کردهاند که همگي از قداست و الوهيت آنها حکايت دارد. اين باورهاي شرکآميز که نزد شاعر جاهلي، جنبه قدسي و نمود روانشناختي داشتند، با مفاهيمي چون قدرت و شکوه، ميل به جاودانگي، باروري و برکت پيوند يافته است و تنها ابزاري براي بيان افکار شاعرانه بودند و پس از ظهور اسلام از ميان رفتند.
نویسندگان
جواد صالحی
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه فردوسی مشهد
عباس عرب
دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه فردوسی مشهد
امیر مقدم متقی
دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :