ارزیابی متغیرهای اندازه گیری در شبکه پایش آب و هواشناسی

شبکه پایش آب و هواشناسی یکی از مهم ترین اجزای جهت شناخت وضعیت منابع آب و تصمیم گیری در مدیریت آن است. رشد و توسعه های انجام گرفته شده در سالیان اخیر باعث شده تا متغیرهای مختلفی در شبکه پایش به خصوص در بخش کیفیت منابع آب حائز اهمیت گردند. لذا بروزرسانی متغیرهای سنجش در شبکه آب و هواشناسی بسیار ضروری است. این پژوهش به ارزیابی شبکه پایش کشورهای مختلف در سطح جهان از نظر معیارهای توسعه یافتگی، اقلیم و غیره در بحث نیازسنجی متغیرهای هاشناسی پرداخته است. بر این اساس 18 کشور در سطح جهان انتخاب و تحلیل کلی از متغیرهای اندازه گیری در شبکه و تواتر این متغیرها مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان د اد که مهم ترین نقطه ضعف شبکه آب و هواشناسی کشور، عدم بروزرسانی نیاز شبکه پایش کیفی بوده است. شبکه فعلی مبتنی بر کاتیون ها و آنیون های اصلی بوده و متغیرهای آلودگی مورد بررسی قرار نگرفته است. بر این اساس متغیر کیفیت آب باران در شبکه هواشناسی، متغیرهای نیترات، فسفات، BOD، کلیفرم مدفوعی، اکسیژن محلول، کدورت و کلروفیل II در شبکه کیفی منابع آب سطحی و متغیرهای نتیرات، آمونیوم، فسفات، اکسیژن محلول، EH، کلیفرم مدفوعی، برم- ید (نوار ساحلی) به عنوان متغیرهای کیفی بخش آب زیرزمینی پیشنهاد شدند.

کلیدواژه ها:

شبکه پایش ، کشورهای منتخب ، متغیرهای شبکه ، تواتر اندازه گیری ، کیفیت منابع آب