بررسی نقش جهت گیری مدیریت دانش در پایدار ی مزیت رقابتی سازمان ها

پیچیدگی های محیط رقابتی موجب ایجاد فشار بر سازمان ها شده و برای انطباق پذیری و سازگاری، سازمان ها به راهبردها و جهت گیری هایمختلفی روی می آورند. یکی از راهبرد های سازمان ها در محیط با عدم قطعیت، جهت گیری مدیریت دانش است که سازمان را در مواجه باتغییرات فناورانه و محیطی انعطاف پذیر و موجب خلق مزیت سازمانی می گردد. امروزه اقدامات دانایی محور همواره مورد تاکید تمامی سازمانها و صاحبنظران است و در دنیای کنونی کارکنان هوشمند و با دانش به عنوا ن مهمترین سرمایه های سازمان ها تلقی می شوند. بر این اساس هدفاصلی این مطالعه ، بررسی نقش جهت گیر ی مدیریت دانش در پایداری مزیت رقابتی است. جهت گیری مدیریت دانش، تلاشی برا ی کشفدارایی نهفته د ر ذهن افراد و تبدیل این گنج پنهان به دارایی سازمانی است، به طوری که مجموعه وسیعی از افراد که در تصمیم گیری هایسازمان دخیل هستند بتوانند از آن بهره مند شوند. جهت گیری مدیریت دانش، فرایندی نظام مندی است و شامل فرایندهای خلق، کسب، حفظ،ذخیره سازی، ارزیابی، به اشتراک گذاری و پالایش دانش می باشد که سازمان ها را در حل مشکلات و مسائل روزمره یاری می رساند. مدیریتدانش به عنوان یک منبع ضروری برای تضمین و تحکیم مزیت های رقابتی پایدار سازمان است و انگیزه جستجو، جذب و به اشتراک گذاری دانشدر دستیابی به اهداف سازمان نقش بسزایی دارد و به عنوان یک منبع استراتژیک کلیدی برای سازمانهایی در هر اندازه در نظر گرفته می شود.بنابراین استفاده از دانش به طور مؤثر و مداوم روشی مهم برای به کسب مزیت رقابتی است.

کلیدواژه ها:

جهت گیری سازمان ی ، دانش گرائی ، پایدار ی ، مزیت رقابتی