جایگاه «حق بر امنیت» در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و اسناد بین المللی

؛«امنیت» از مقولاتی است که نوع بشر از دیرباز برای ایجاد و تضمین آن تلاش کرده است. در دوران جدید حسب گسترش عوامل تهدیدآفرین، صاحب نظران حقوقی و علوم اجتماعی به تتبع در این موضوع پرداخته اند. در این مطالعات بر موضوعاتی چون«سیالیت مفهوم امنیت»، «تشکیکی و واجد مراتب متعدد بودن امنیت» وهمچنین «چند وجهی و دارای ابعاد مختلف بودن امنیت»تاکید شده است. پرسش اصلی این نوشتار این است که «در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و اسناد بین المللی مقوله امنیت چگونه و در چه ابعادی مورد حمایت قرار گرفته است؟». یافته های این پژوهش نشان می دهد در این راستا نظام حقوقی کارآمدی پدید آمده است که ضمن توجه به گسترش قلمروی مفهومی «امنیت»، به صیانت از حوزه های مختلف زندگی افراد در مقابلمزاحمت ها و عوامل تهدیدآفرین مبادرت ورزیده است. تحقیق پیش رو با روش تحلیل-توصیفی و مطالعه کتابخانه ای در قلمرویدانش حقوق عمومی این موضوع را پی گرفته است.

کلیدواژه ها:

امنیت ، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ، اسناد بین المللی