نقش شفقت خود و شادکامی در ادراک استرس تحصیلی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان نهبندان

هدف مطالعه حاضر، بررسی نقش شفقت خود و شادکامی در پیشرفت و ادراک استرس تحصیلی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان نهبندان بود. روش تحقیق حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان پسر مدارس متوسطه دوره دوم شهرستان نهبندان که در سال تحصیلی 99-98 مشغول به تحصیل بودند و تعداد آنها 750 نفر بود و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و با استفاده از جدول مورگان 256 نفر از دانش آموزان پسر مدارس متوسطه دوم شهرستان نهبندان که در سال تحصیلی 99-98 تحصیل می کردند، انتخاب شدند و نمونه کلی این پژوهش 256نفر بود که پس از توزیع و جمع آوری پرسشنامه ها 250 پرسشنامه جمع آوری گردید. ابزارپژوهش در این مطالعه پرسشنامه های شفقت خود نف، شادکامی آرگایل و لو و پرسشنامه استرس تحصیلی لاکاو بود. دا دههای خام با استفاده از آزمون های همبستگی و رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین شفقت گری و استرس تحصیلی دانش آموزان رابطه منفی معنادار وجود دارد. بین شادکامی و استرس تحصیلی دانش آموزان هم رابطه منفی معنادار وجود دارد. اما بین شادکامی و شفقت گری دانش آموزان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین بین شفقت گری و شادکامی با استرس تحصیلی دانش آموزان هم رابطه وجود دارد و هر دو متغیر شفقت گری و شادکامی در جهت معکوس قادر به پیش بینی استرس تحصیلی بودند. در نتیجه شفقت گری و شادکامی در کاهش استرس تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه نقش مهمی دارند.

کلیدواژه ها:

شفقت گری ، شادکامی ، استرس تحصیلی