برّرسی تطبیقی اسکندر شاهنامه و ذوالقرنین در قرآن کریم

از دیرباز، شخصیت ذوالقرنین و ماهیت او اذهان بسیاری را متو ج ه خود ساخته است . این که او در چه دوره ای در چه سرزمینی و دارای چه اعمالی بوده است ، در پرده ی ابهام بوده و حت ی در کتب عهدین قدیم و جدید و قرآن کریم نیز نام او را به صورت لقب آورده اند مانند کلماتی از قبیل : ذوالنون ، ذی الجوشن ، ذوالأکتاف و .... حال این شخصیت به چه دلیل بدین القاب نامگذاری شده است موردی است که نظرهای گوناگون را در پی داشته است. او به عنوان فردی صالح در تاریخ خودنمایی می کند و برخی از افراد، خویشتن کاری هایی را که او داشته است ذکر کرده اند . یکی از این افراد فردوسی توسی است. او که با سرودن شاهنامه به عنوانیکی از کتب حماسی بی بدیل جهان، نام خود را در تاریخ جاودانه ساخته، در این اثر سترگ به ذکر داستان های مربوط به او پرداخته است. لذا در این جستار بر آن بودیم که شخصیتی را که از ذوالقرنین در قرآن کریم و اسکندر در شاهنامه وجود دارد، مورد بر رسی قرار دهیم و به تطبیق این دو بپردازیم. در پایان نیز با بررسی نظرهای مور خان و مقایسه ی ماجراهای ذوالقرنین در قرآن کریم و اخباری که از او در تفاسیر کهن وارد شده ، توانستیم ثابت نماییم که شخصیت اسکندر شاهنامه برگرفته از ذوالقرنین در قرآن کریم بوده و فردوسی با در نظر گرفتن وقایع و حوادث زندگی ذوالقرنین در قرآن کریم ، خویشتن کاری های اسکندر را پدید آورده است.

کلیدواژه ها:

اسکندر ، ذوالقرنین ، قرآن کریم ، شاهنامه ی فردوسی