ترس از سقوط در سالمندان (مروری نظام مند)
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 508
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IHSC13_188
تاریخ نمایه سازی: 16 فروردین 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: سقوط يكي از شايع ترين و جدي ترين مشكالت بهداشتي است كه براي افراد باالي 60 سال نمود پيدا مي كند كهاثرات قابل توجهي بر سلامت و كيفيت زندگي آن ها دارد.به دنبال سقوط، سالمند متحمل مشكلات جسمي، روحي- رواني واجتماعي مي شود.عواقب نامطلوبي كه ترس از سقوط براي سالمندان مي تواند داشته باشد عبارتند از: خطر بيشترسقوط ،محدوديت هاي عملكردي ، كيفيت زندگي پايين تر، سطح پايين تري از فعاليت بدني و مشاركت اجتماعي و حتي مرگ و ميربالاتر. لذا هدف از مطالعه حاضر مروري بر پژوهش هاي انجام گرفته در اين زمينه است.مواد و روش ها: اين مطالعه از نوع مروري نظام مند است و با جستجو در پايگاه هاي اطلاعاتي Scholer ، med PubSID،Google با استفاده از كليد واژه هاي سالمندان، ترس از سقوط ، سقوط وكليدواژه هاي " Elderly“ "Fall" "falling""of Fear مي باشد.معيار هاي ورود به مطالعه عبارت بودند از :مقاله هاي تحقيقي اصيل تمام متن انگليسي يا فارسي منتشر شده درمجالت الكترونيكي دربازه زماني يک ساله 2019 تا 2020 در مورد موضوع مورد مطالعه بود و درنتيجه 20 مطالعه حايزشرايط ورود به مطالعه شدند.نتایج: عوامل اصلي ترس شامل: سابقه زمين خوردن، تنها زندگي كردن، اختلال شناختي، شاخص توده بدن، استفاده ازدارو براي اضطراب يا افسردگي و اختلال در راه رفتن يا تعادل، زن بودن، سن بالاتر داشتن و... ميباشد.به جهت ارتباط معنيدار بين ترس از سقوط و افسردگي مي بايست اقدامات روانشناختي و ورزشي مناسب توسط مراقبين سالمت جهت كاهش ترساز سقوط در آن ها انجام گيرد. از طرفي فراواني ترس از سقوط در سالمنداني كه سابقه جراحي ارتوپدي داشتند، در سطح قابلتوجهي بالاتر بوده است. بنابراين توصيه مي گردد براي اين سالمندان، حين ترخيص برنامه هاي آموزشي مشاورهاي گذاشته شودتا بدين طريق، زمينه اي جهت ارتقاء سطح سالمت و همچنين كاهش ترس بيماران سالمند از سقوط فراهم آيد. محيط شهريمي تواند مستقيماً روي خطر سقوط تأثير بگذارد لذا سرعت كم با احتمال پايين تري در گزارش ترس از سقوط همراه است.خندق ها و صاف نبودن مسيرهاي پياده روي با احتمال بيشتري از سقوط همراه بود. بزرگسالان مسن با درد مزمن ترسبيشتري از زمين خوردن دارند لذا تالش هايي براي افزايش فعاليت و اثربخشي در ميان بزرگسالان مسن با درد مزمن الزم استاستفاده از تمرينات ميني ترامپولين نيزبه عنوان مداخله اي ارزشمند و ايمن در بهبود تعادل و تحرک عملكردي وترس از افتادنمي باشد. وضعيت اقتصادي اجتماعي به طور پيچيده اي با خطر سقوط فرد مرتبط است بهبود دانش در مورد پيشگيري از سقوطدر بيماران و مراقبان مي تواند بار زمين خوردن را در افراد مسن كاهش دهد در يک مطالعه مي توان همبستگي مثبت پوكياستخوان و ترس از افتادن را پيدا كرد محدوديت در زندگي روزمره به دليل ترس از سقوط نيز با پوكي استخوان ارتباط مثبت دارند.نتیجه گیری: از آن جا كه نشان داده شده است كه ترس از زمين خوردن و اضطراب در حين حركت به عنوان يک عامل مربوطبه تهديد وضعيت در حفظ زندگي مستقل و كيفيت زندگي در بزرگساالن تأثير دارد لذا به علت مطالعات اندک نياز به انجاممطالعات بيشتر در اين زمينه براي يافتن راهي جهت كاهش ترس در سالمندان مي باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عارفه خالقی دهشیری
دانشجوی کارشناسی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران
خدیجه نصیریانی
دکتری تخصصی پرستاری، استادیار، دانشکده پرستاری و مامایی، مرکز تحقیقات پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران