زنان و پاندمی کووید- 19

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 270

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC13_182

تاریخ نمایه سازی: 16 فروردین 1400

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: پاندمي كوويد- 19 زنان و مردان را به طور منحصر به فرد تحت تاثير قرار مي دهد. در بحران ها زنان آسيبپذيري بيشتري دارند. هر چند بر اساس آمارها ميزان ابتلاي مردان به كوويد- 19 بيشتر است اما اين پاندمي مي تواند زنان رابه شكل ويژه تحت تاثير قرار دهد؛ لذا هدف مطالعه ي حاضر بررسي تاثيرات پاندمي كوويد- 19 بر زنان و درس هايي از تاثيراتاپيدمي هاي گذشته بر زنان است.مواد و روش ها: بررسي ديتابيس هاي google scholar, pubmed و وبسايت هاي معتبر كه به بررسي تاثيرات پاندميكوويد- 19 و اپيدمي هاي گذشته بر زنان پرداخته بودند.نتایج: آسيب پذيري بيشتر زنان در بحران ها بيشتر به دليل وضعيت اقتصادي پايين و فقر, دستمزد پايين تر, شغل هاي پارهوقت بيشتر, وضعيت تاهل (بيوه, سالخورده) و ساير عوامل نژادي, قوميتي, فرهنگي و اجتماعي است به علاوه زنان با شرايط ويژهمانند زنان باردار, معلول , پناهنده, زنان سرپرست خانوار, زنان فقير و زنان سالمند از آسيب پذيري بيشتري برخوردار هستند.طبق گزارش ها ميزان خشونت خانگي و بارداري ناخواسته در پاندمي كوويد- 19 افزايش يافته بود كه اين خود نيز به نوعي ميتواند سلامت جسمي و رواني زنان را تحت تاثير قرار دهد. در زمان خودقرنطتينگي اختلالات روانپزشكي مانند افسردگي, استرس,اضطراب و وسواس فكري-عملي شيوع بيشتري پيدا مي كند كه زنان بيشتر از مردان تحت تاثير اين اختلالات قرار مي گيرندكه اين خود مي تواند به عنوان تهديدي براي سلامت زنان باشد. در اين بحران ميزان فعاليت زنان در كارهاي داخل منزل,نگهداري از افراد سالمند كودكان و فرزندپرورري بيشتر شده بود.نتیجه گیری: اهميت سلامت جسمي و رواني زنان در بحران ها به عنوان گروه آسيب پذير و نيمي از افراد جامعه بايد مد نظرقرار گيرد و در برنامه هاي حوزه سلامت به سلامت زنان در بحران ها به طور ويژه اي پرداخته شود و حمايت اجتماعي از زناندر اين مواقع به عمل آيد تا ضمن عبود از برهه هاي حساس زندگي, سلامت افراد, خانواده, جامعه و نسل آتي ارتقا يابد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

فاطمه السادات رهنمائی

کارشناسی ارشد مامایی، مرکز تحقیقات مامایی و بهداشت باروری، گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران