بررسی کیفیت خواب در بیماران تحت همودیالیزی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 361

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC13_045

تاریخ نمایه سازی: 16 فروردین 1400

چکیده مقاله:

زمینه و هدف : در بيماران نارسايي مزمن كليوي كه طيفي از مشكلات جسمي، رواني- اجتماعي و اقتصادي را تجربهمي كنند، همودياليز به عنوان يكي از درمان هاي جايگزين كليه محسوب مي شود نارسايي مزمن كليه و در نهايت دياليز ميتواند كيفيت خواب بيماران را تحت تاثير قرار دهد. مطالعات اخير نشان داده اند كه بين محروميت از خواب، خواب كم ودر كل اختلالات خواب با كاهش كيفيت زندگي و افزايش مرگ در بيماران همودياليزي رابطه وجود دارد.لذا با توجه بهاهميت موضوع مطالعه حاضر با هدف توصيف شواهد تحقيقاتي موجود در اين زمينه راهبردهاي بررسي كيفيت خواب دربيماران تحت همودياليزي ست.مواد و روش ها: اين مطالعه از نوع مروري نظام دار است .جستجو در پايگاه هاي اطلاعاتي PubMed ،Scopus ،SIDGoogle scholar با استفاده ازكليد واژه هاي فارسي"همودياليز" خواب " كيفيت خواب" ومعادل انگليسي آن ها "Sleep" hemodialysis" sleep quality" انجام شد . معيارهاي ورود به مطالعه عبارت بود از: مقاله هاي تحقيقي اصيل تمام متن انگليسي يا فارسي منتشر شده در مجلات الكترونيكي در بازه زماني پنج ساله 2020 تا 2014 در مورد موضوع موردنظر بودند. نهايتاً 32 مقاله حائز شرايط ورود به مطالعه را داشتند.نتایج : كيفيت خواب عموما در بيماران همودياليزي پايين است و در يک مطالعه بيان مي كند كيفيت خواب با كيفيتديالي ارتباطي ندارد .در يک مطالعه بيان مي كند كيفيت خواب بر كيفيت زندگي افرار تاثير گزار است. همچنين كيفيتخواب با وضعيت تاهل و تعداد فرزندان و شيفيت دياليز ازتباط معنا داري دارد .در يک مطالعه ماساژپارا موثر بركيفيتخواب بيمارن مي داند. و مصرف خوراكي عصاره گياه بابونه سبب بهبود كيفيت خواب بيماران همودياليزي مي گردد. وتمرين مقاومتي حين دياليز باعث بهبود كيفيت خواب و آمادگي عضلاني در بيماران همودياليزي مي شود.نتیجه گیری: با توجه به يافته ها اين چنين استنباط مي شود كه كيفيت خواب در بيماران همودياليز پايين استاست ولي به علت انجام مطالعات اندک ،روش هاي بهبود كيفيت خواب در بيماران همودياليز انجام مطالعات بيشتر دراين زمينه توصيه مي شود و همچنين آموزش پرستاران و بيماران نيز بسيار مفيد مي باشد.

نویسندگان

شهاب الدین طبایی

دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی ، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران

فرحناز فرنیا

دکتری تخصصی پرستاری، استادیار، دانشکده پرستاری و مامایی، مرکز تحقیقات پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران

محیا عظیمی

دانشجوی کارشناسی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران

امیرمحمد صادقیان

دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی ، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران