سالمند آزاری و اپیدمی کووید 19

زمینه و هدف : طبق تعريف سازمان بهداشت جهاني، سالمند آزاري عبارتند از انجام عملي منفرد يا تكرار شونده يا عدم انجامعملي مناسب توسط افراد مورد اعتماد سالمند كه باعث ازار يا ضرر به او شود و به اشكال مختلف رها كردن، سو استفاده جسمي،جنسي، عاطفي، غفلت و بهره برداري هاي مالي و مادي و در مكان هاي مختلف منزل، بيمارستان، خانه هاي سالمندي و.. ممكناست بروز نمايد. شرايط مختلفي بر ميزان وقوع آن موثر است. در اين مقاله به بررسي سالمندآزاري در منزل در دوره اپيدميكرونا پرداخته مي شود.مواد و روش ها: اين مقاله به صورت مرور روايتي تهيه شده است. بررسي مقالات با كليد واژه هاي "elder Abuse"and "covid 19' محدود به سال 2020 جستجو و از ميان 7 مقاله مرتبط، 5 مقاله جهت بررسي انتخاب گرديدند. نتایج : در دوران اپيدمي كوويد 19 ، يكي از راه هاي پيشگيري از ابتلا به آن در خانه ماندن است. در نتيجه سالمندان نيز مجبوربه گذراندن زمان بيشتري در منزل هستند هرچند كه سالمندآزاري در منزل و توسط اعضاي خانواده موضوعي ست كه به سالها قبل برمي گردد؛ اما در خانه ماندن اجباري ممكن است احتمال وابستگي سالمندان به ديگراعضاي خانواده را بيشتر و درنهايت احتمال وقوع پديده سالمند آزاري را نيز در خانواده بيشتر نمايد. در خانه ماندن اجباري افراد مي تواند باعث افزايشعكس العمل هاي منفي مانند خشم در مراقبين سالمندان شود. چراكه در اين دوران سطح اختلافات خانوادگي به دلايل مختلفياز جمله از دست دادن شغل و فشار اقتصادي، بسته بودن مدارس و افزايش نياز كودكان به آموزش والدين بيشتر مي شود و ازطرف ديگر، طولاني شدن زمان قرنطينه و فاصله اجتماعي، ترس از ابتلا، كمبود مواد غذايي لازم، اطلاعات ناكافي، مرگ همسريا ساير بستگان، مواجهه مكرر با اخبار مربوط به اپيدمي، يادآوري حوادث استرسزاي قبلي، مشكل در تعامل با اعضاي خانوادهو عدم فرصت بيان نگراني ها مي تواند به واكنش هاي رواني ناسازگارانه در سالمندان منجر و احتمال سالمند آزاري در خانوادهرا بيشتر نمايد.نتیجه گیری : به دليل افزايش احتمال سالمند آزاري در دوران اپيدمي كوييد 19 و ساير بحران ها، ضروري ست كهجهت آرم سازي و آموزش مهارت هاي مقابله با استرس و اضطراب در خانواده ها برنامه ريزي و همچنين بسترهايحمايتي فعال جهت سالمندان در جامعه ايجاد گردد.

کلیدواژه ها:

سالمند ، سالمندآزاري ، بحران ، كوويد 19