مداخلات ارگونومی مبتنی بر طراحی مجدد ایستگاه های کاری در شعبات بانک

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 344

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC13_027

تاریخ نمایه سازی: 16 فروردین 1400

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: ایستگاه کاری هر فرد مهمترین قسمت از محیط کار است که بیشترین زمان خود را در آن می گذراند، بنابراینداشتن یک ایستگاه کاری که بر اساس اصول ارگونومی و تطبیق ابعاد بدنی وی طراحی شده باشد، ضروری به نظر می رسد. اینمطالعه با هدف طراحی مجدد ایستگاه های کاری کارکنان بانکی و اجرای مداخلات ارگونومی در محیط کار و اثر آن بر ناراحتی،اختلالات اسکلتی عضلانی و قابلیت فهم مکالمه اجرا گردید.مواد و روشها : این مطالعه در ۳ شعبه بانکی با ۲۱ کارمند اجرا شد، مطالعه در سه فاز طراحی شد، فاز یک: گردآوری داده هاو بررسی محیط کار: ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه نوردیک، پرسشنامه ناراحتی بدن، دستگاه اندازه گیری و آنالیز صدا CEL-۴۵۰ و ارزیابی پوسچر به روش RULA فاز دوم: آنالیز داده های فاز اول و طراحی مجدد ایستگاه های کاری بر اساس ابعاد آنتروپومتری، آنالیز وظایف و استاندارد ISO ۹۹۲۱-۲۰۰۳ با استفاده از نرم افزار Solid Works و آموزش افرادجهت اصلاح رفتارهایی که منجر به پوسچر نامطلوب میشوند و همچنین مداخلات ارگونومی محیطی. فاز سوم: ارزیابی اثربخشیمداخلات. آنالیز داده ها در همه مراحل با استفاده از نرمافزار spss.V.۱۸ انجام گرفت. نتایج : نتایج نشان داد که بیشترین شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی و میانگین شدت ناراحتی قبل از مداخلات مربوط به گردن،شانه ها و کمر بود و بعد از مداخلات شاهد کاهش معنادار در کمر و شانه ها بودیم، نتایج ارزیابی نمره نهایی RULA نشان دادکه بیشتر ایستگاه های کاری در سطح اصلاحی ۳ و ۴ قرار دارند که پس از مداخلات نمره نهایی به صورت معنادار کاهش پیداکرد. میانگین تراز تداخل مکالمه قبل از مداخلات (۴،۰۷) ۵۹.۵ بود که پس از مداخلات به (۵.۵۲) ۵۴.۹۷ کاهش معنادار پیداکرد و شاهد بهبود قابلیت فهم گفتار بودیم.نتیجه گیری : طراحی محیط کار و ایستگاه های کاری بر اساس ویژگی های فرد و نیازهای شغلی وی می تواند به بهترین تطابقبین فرد و محیط کار او منجر شود که می تواند موجب کاهش ناراحتی فیزیکی و بهبود پوسچر اندام ها و در نتیجه کاهش شیوعاختلالات اسکلتی عضلانی شود.

نویسندگان

سیدمیثم مرتضوی

دانشجوی دکترا ارگونومی، گروه بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

مجید معتمدزاده

استاد گروه ارگونومی، گروه ارگونومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

سهیلا احمدی چرخابی

کارشناس ارشد ارگونومی، گروه ارگونومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

جواد فردمال

دانشیار، مرکز تحقیقات مدل سازی بیماری های غیر واگیر و گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران