بررسی میزان آمادگی بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی همدان در برابرحوادث ترافیکی با مصدومین انبوه: 2020

مقدمه : بیمارستان ها به عنوان عنصر حیاتی ارائه خدمات درمانی و مراقبتی در زمان حوادث و بلایا، به منظور برخورداریاز خدمات اثر بخش و مدام، باید آمادگی کافی داشته باشند. آگاهی مدیران از سطوح آمادگی بیمارستان ها در برابر حوادثترافیکی منجر به شناسایی ضعف ها و ارتقا سطوح آمادگی به منظور پاسخ بهتر می شود. این مطالعه با هدف بررسی میزانآمادگی بیمارستان های منختب دانشگاه علوم پزشکی همدان در برابرحوادث ترافیکی با مصدومین انبوه، انجام شد.روش انجام کار: این مطالعه به صورت مقطعی در سال 1399 با روش سرشماری در 4 بیمارستان علوم پزشکی همدانانجام شد. به منظور ارزیابی میزان آمادگی بیمارستان ها از ابزار محقق ساخته مشتمل بر 9 سنجه کلی و چک لیستتجهیزات و وسایل تخصصی مدیریت مصدومین ترومایی استفاده شد. از دو روش نسبت روایی محتوا و شاخص رواییمحتوا با دریافت و اعمال نظرات 14 متخصصی که دارای دانش و تجربه در این حوزه بوده، استفاده گردید. میزان ضریبکاپا 93 % پایایی ابزار را نشان داد. پس از گردآوری، دیتا از طریق نرم افزارspss 16 با تحلیل آمار توصیفی حداقل و حداکثر مقادیر و درصد آمادگی ها تعیین گردید.یافته ها: یافته ها نشان داد که آمادگی کلی بیمارستان های مورد مطالعه در برابر حوادث ترافیکی با مصدومین انبوه باامتیاز 1/474 در سطح خوب (73/72%) بدست آمد، به طوری که بیمارستان های شماره یک (مرکز ترومای شهرستان)،دو (جنرال استان) و چهار (مرکز ترومای استان) به ترتیب با درصد آمادگی های 85/19%، 71/79% و 86/71% دارایآمادگی خوب و بیمارستان شماره 3 (جنرال شهرستان) دارای آمادگی سطح متوسط (57/47) بود.نتیجه گیری: اگر چه برنامه ها و تجهیزات بیمارستان های مورد مطالعه دارای آمادگی خوبی بودند اما اینکه در عمل، بهچه میزان از این تجهیزات استفاده می شود و برنامه ها چقدر کارا و اثر بخش هستند نیاز به بررسی عملیاتی و عینیدارند که می توان با انجام مانور و ارزیابی مانور مربوطه تا حدی از عینیت آمادگی مطلع بود، اما از آنجایی که ابزار ملیارزیابی مانور های بیمارستانی وجود ندارد، طراحی و تدوین آن ضروری است.

کلیدواژه ها:

بیمارستان ، آمادگی ، حوادث ترافیکی ، مصدومین انبوه