بررسی معیارهای مرکزیت بهبود یافته و ترکیبی براساس روابط همسایگی جهت شناسائی گره های بانفوذ در شبکه های پیچیده

در سال های اخیر، تعداد قابل توجهی از مطالعات تحقیقاتی برروی تحلیل فرآیند انتشاردر شبکه های پیچیده انجام شده است. یکی از مسائل اساسی در این حوزه، پیدا کردن با نفوذترین گره می باشد. معیار های مرکزیت زیادی برای تعیین رتبه بندی اهمیت گره ها و شناسایی بهترین گره های بانفوذ پیشنهاد شده اند. این مرکزیت ها در سه دسته محلی، نیمه محلی، سراسری تقسیم می شوند. باتوجه به اینکه اکثر معیارهای مرکزیت پیشنهاد شده نیازمند اطلاعات سراسری شبکه هستند، لذا منجر به پیچیدگی زمانی بسیار بالا می شود.از طرفی باظهور شبکه های پیچیده در مقیاس بزرگ، نیاز مبرم به بهبود معیارهای دقیق از طریق استفاده از اطلاعات محلی ضرورت دارد. ازطرف دیگر، رویکردهای محلی به ندرت به توپولوژی گره های همسایه توجه می کنند. در این مقاله مروری برآن دسته از معیارهای مرکزیت خواهیم داشت که نودهای بانفوذ را با رویکردهای بهبود یافته و ترکیبی، و بر اساس روابط همسایگی، در شبکه های پیچیده شناسایی می کنند. نتایج حاصل از آزمایشات انجام گرفته براساس مدل انتشار SIR و SI برای هر کدام ازاین رویکردها را بر مبنای کارائی و پیچیدگی زمانی مورد بحث قرار خواهیم داد. نتایج ارزیابی حاکی از توجه و بهبود روزافزون روش های محلی با هدف رسیدن به کارایی مطلوب در کنار پیچیدگی زمانی قابل قبول می باشد.

کلیدواژه ها:

شبکه های پیچیده ، انتشار ، گره بانفوذ ، مرکزیت محلی ، ضریب خوشه بندی ، رتبه بندی محلی