بررسی مضامین پند و اندرز در شعر سهراب سپهری

سهراب سپهري از شاعران بلندآوازه ي معاصر است كه اشعارش طيف وسيعي از مخاطبان را دربرگرفته و از سرچشمه ذوق خويش سيراب ميكند. اصلي ترين پشتوانه ي هنر و مايه ي تأثير كلام سپهري، جذابيت و صميميتي است كه در شعر او وجود دارد. شعر او تلفيق مناسب انديشه، تخيل و زبان است و سراسر پر است از مضامين انساني. اين پژوهش با هدف بررسي مضامين پند و اندرز در شعر سهراب سپهري به انجام رسيد. براي اين منظور به روش توصيفي و با رويكردي استنتاجي مضامين پند و اندرز در شعر سهراب سپهري بررسي گرديد و به روش كتابخانه اي و از طريق فيش برداري اقدام به گردآوري مطالب شد. يافته هاي پژوهش آشكار ساخت كه "عادت زدايي" و دعوت به "تغيير نگرش" مضامين اصلي پند و اندرز در شعر سپهري هستند كه او در نهايت سادگي، صراحت و صميميت و به همراه چاشني تاكيد به مخاطب ارائه ميدهد و وجدانهاي بيدار را وادار به تفكر درباره پيرامون خود و حساسيت نشان دادن به پديده ها ميكند و از او ميخواهد پيله عادتها را در ديدن، شنيدن و درك پديده ها بشكافد و از دريچه اي نو به آنها بنگرد.

کلیدواژه ها:

سهراب سپهری ، پند و اندرز ، عادتزدایی ، تغییر نگرش