ارائه یک رویکرد بهینه سازی چندهدفه مبتنی بر عدم قطعیت برای طراحی شبکه و زمان بندی عملیات زنجیره تأمین امداد و بحران با در نظر گرفتن عوامل پایداری

وقوع حوادث غیر مترقبه و فجایع طبیعی و اثرات ناشی از وقوع آنها جوامع کنونی را ملزم به انجام برنامه ریزی های لازم جهت امداد رسانی در وقوع چنین بحران هایی می نماید. وقوع بلایای طبیعی توسعه پایدار جوامع، اقتصاد و حتی سیستم اکولوژیک طبیعت را مورد تهدید قرار می دهد. در این میان تصمیمات لجستیکی نقش و اهمیت ویژه ای در مدیریت این قیبل بحران ها ایفا می کند. وجود یک سیستم لجستیک که بتواند در هنگام بروز اینگونه بحران ها به امداد رسانی و تأمین نیاز افراد آسیب دیده در اسرع وقت بپردازد، نقش ویژه ای در کاهش تلفات و خسارات ناشی از سوانحدارد.البته با توجه به نقش لجستیک در مدیریت بحران ها نیازمند استفاده از عوامل پایداری برای کنترل آلایندگی های زیست محیطی آن خواهیم بود.همچنین عدم قطعیت در دنیای تصمیم گیری جزء جدایی ناپذیر در پارامترها می باشد و توجه به چنین مقوله ای یقینا موجب نزدیک تر شدن مدل به دنیای واقعی می گردد. با توجه به اینکه بروز شرایط بحرانی به هیچ عنوان قابل پیش بینی نیست قطعا شرایط بحران هم هرگز یکسان نخواهد بود بنابراین نیازمند تشریح عدم قطعیت در مدل خود می باشیم. در این تحقیق ضمن بررسی موشکافانه مسائل حوزه های زنجیره تأمین بحران و همچنین توسعه پایدار در زنجیره تأمین، به ارائه نمونه روش کمی و مدلسازی ریاضی مبتنی برعدم قطعیت جهت مدیریت زنجیره تأمین بحران با توجه به عوامل پایداری پرداخته شده است. هدف از مدلسازی ریاضی این زنجیره تأمین بیشینه سازی سطح رضایت حادثه دیدگان و همچنین کمینه سازی میزان انحراف از رضایت برای تمامی نقاط تقاضا است. همچنین ملاحظات پایداری در نظر گرفته شده در مدل، توازنی میان موضوعات زیست محیطی و پایداری و کارایی زنجیره تأمین فراهم می سازد.

کلیدواژه ها:

زنجیره تأمین بشردوستانه ، توسعه پایدار ، لجستیک امداد