بازتفسیر انسجامی «فیهنّ» در سوره الرحمن با شنـاخت شگـرد ادبـی تجـریـد و استخـدام
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 322
فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PAQ-8-1_002
تاریخ نمایه سازی: 23 اسفند 1399
چکیده مقاله:
در سورة الرحمن، دو آیة «فِیهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ»(الرحمن/56) و «فِیهِنَّ خَیْرَاتٌ حِسَانٌ»(الرحمن/70) نسبت به سیاق پیشین خود، دچار تغییر ناگهانی در ضمیر، از مثنی به جمع شده که چرایی این دگرگونی ضمیر، مفسران را دچار چالش ساخته و پاسخهای گوناگون و ناسازگاری به این مسئله داده شده است. این پژوهش پس از ارزیابی دیدگاههای مفسران و بررسی کاستیها و سستیهای ادبی نظرهای ایشان، در پی پاسخ بدین پرسش چالشی میرود که انگیزة این هنجارگریزی متن چیست و پیوستگی این بخش متن با واژههای پیش از آن، با درنگ در گفتمان قرآنی چگونه قابل تبیین است؟ این جستار با بازکاوی دو آرایه بدیعی استخدام با «ضمیر» و تجرید با حرف «فی»، و یافتن نمونههای نغز و برجسته از این دو آرایه در قرآن، در پاسخی تازه نشان میدهد همجواری و درهمتنیدگی این دو آرایة معنوی، افزون بر زیباسازی متن، آن را چندمعنا ساخته و انسجامی لایهای به آن بخشیده است.
نویسندگان
عباس رحیملو
دانشآموخته کارشناسیارشد پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
سیدمحمود طیب حسینی
عضو هیئت علمی گروه قرآنپژوهی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :