سنجش بهینه‌سازی عرشه پل های بتنی پیش‌تنیده بر پایه آیین نامه های اشتو استاندارد و آشتو LRFD با بهره‌جویی از الگوریتم فاخته

بالا بودن هزینه و زمان اجرای پروژه ضرورت بکارگیری بهینه سازی را در صنعت پل سازی ضرورت می بخشد؛ افزون بر بهره جویی از آیین نامه در هنگام طراحی، بهینه سازی سبب کاهش چشمگیر مواد مصرفی شامل فولاد، آرماتور و بتن و همچنین صرفه جویی در زمان انجام پروژه می‌شود. در این مقاله به بررسی عامل‌های موثر در بهینه سازی پرداخته است. نخست، با تعریف اندازه‌های هندسی مقطع، مقاومت بتن، محل و شمار کابل‌های پیش‌تنیدگی به عنوان متغیر و بهره جویی از الگوریتم بهینه سازی فاخته، بهترین اندازه‌ها برای متغیرها انتخاب و بهترین مقطع با رعایت دستورهای آیین نامه‌ای برپایه دو آیین نامه آشتو 2015-LRFD و استاندارد 2002 با هم سنجیده شده‌اند. از نتایج پژوهش می‌توان به عدم رابطه مستقیم کمینگی وزن و طرح اقتصادی بدلیل تاثیر سه عامل بتن، فولاد و کابلهای پیش تنیده و همچنین تاثِیر بهره‌جویی از بتن با مقاومت بالا در دهانه‌های بلند اشاره کرد. در آخر برای مقایسه تاثیر طول دهانه، بهینه‌سازی بالا برای دهانه‌های 30 تا 70 متر و با بهره‌جویی از آیین‌نامه‌‌های ذکر شده ا نجام و نتایج با هم سنجش شده است.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، عرشه پل بتنی ، لگوریتم فاخته ، آیین نامه آشتو LRFD ، آشتواستاندارد