تاثیر آموزش تکنیک های بازی درمانی گروهی بر درمان اختلال ریاضی دانش آموزان دوم و سوم دبستان

مقدمه  تکنیک‎های بازی درمانی گروهی در کنار تکنیک‎های فردی جایگاه ویژه‎ای را در درمان اختلال ریاضی دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی تکنیک‎های بازی درمانی گروهی بر درمان اختلالات ریاضی و دانش آموزان پایه‎های دوم و سوم دبستان در سال تحصیلی 98-97 انجام شد. روش کار این پژوهش در چهارچوب یک پژوهش کاربردی و از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و گروه گواه انجام شد. از بین دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ریاضی (معرفی شده از سوی مدارس) 30 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب و به دو گروه آزمایشی و گواه تقسیم شدند. هر دو گروه 15 جلسه مداخله بازی درمانی را دریافت نمودند؛ با این تفاوت که اجرای مداخله برای گروه آزمایشی به روش گروهی و برای گروه گواه به روش انفرادی انجام شد. داده‎ها قبل و بعد از مداخله درمانی با استفاده از آزمون عملکرد تحصیلی ریاضی محقق ساخته جمع آوری شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده‎ها از تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد. نتایج نتایج پژوهش نشان داد روش بازی درمانی گروهی بر درمان اختلال یادگیری ریاضی تاثیر مثبتی دارد (001/0 >p ). همچنین روش بازی درمانی گروهی در مقایسه با بازی درمانی فردی تاثیر بیشتری بر روند بهبود اختلال ریاضی ندارد(419/0 > p). نتیجه گیری   راین نتایج تلویحات مهمی را برای سازمان آموزش و پرورش کشور و کارشناسان برنامه ریز مراکز اختلالات یادگیری در جهت درمان و سلامت روانی دانش آموزان در بر دارد تا جهت کم کردن هزینه‎های مربوطه در کنار درمان‎های فردی به درمان‎های گروهی نیز جامه عمل بپوشانند.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی گروهی ، اختلالات یادگیری ، اختلال ریاضی