شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر برنامه ریزی مسکن کلانشهرتهران با تکنیک تصمیم گیری

امروزه مقوله مسکن از اهمیت بسیار زیادی برخوردار می باشد، به گونه ای که این امر به یکی از تاثیرگذارترین مولفه های سنجش کیفیت و رفاه شهروندان تبدیل شده است. برنامه ریزی مسکن بر مطالعات عمیق عوامل اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی و تاریخی که در میزان و نحوه احتیاجات اجتماعی افراد تا حد زیاد موثر است تکیه دارد. این پژوهش، در حوزه مطالعات برنامه ریزی شهری با رویکرد شناخت و اولویت بندی عوامل موثر بر برنامه ریزی مسکن کلانشهر تهران با استفاده از دیدگاه متخصصان و کارشناسان نگاشته شده است. در این پژوهش در گام نخست با استفاده از نظر خبرگان و کارشناسان حوزه مطالعات مسکن و تکنیک دلفی ، تعداد 16 عامل به عنوان عوامل کلیدی و مهم تاثیرگذار بر برنامه ریزی مسکن کلانشهر تهران تبیین گردید. درگام دوم از روش دیمتل به منظور تجزیه و تحلیل و رتبه بندی عوامل، علت و معلولی استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل تکنیک دیمتل نشان می دهد که عوامل ضوابط و مقررات شهرسازی و ساختمانی با امتیاز 1/36 مدیریت یکپارچه و مطلوب شهری با امتیاز 1/13 وضعیت اقتصاد کلان و سیاست های آن با امتیاز 1/05 و قیمت زمین مسکن شهری با امتیاز 0/98 در دسته عوامل علی قرار گرفته اند و بطور قطع از معیارهای تاثیرگذار بر وضعیت آینده برنامه ریزی مسکن کلانشهر تهران هستند. همچنین میزان رشد جمعیت شهری با امتیاز -0/19 مشارکت شهروندان و تشکل های مردم نهاد با امتیاز -0/53 ، تسهیلات و خدمات بانکی با امتیاز -0/67 بافت فرسوده و حاشیه نشینی با امتیاز -0/71 و سرمایه مالی خانوارها با امتیاز -1/06 در دسته عوامل معلول قرار گرفته اند که بطور قطع از معیارهای تاثیرپذیر هستند.

کلیدواژه ها:

مسکن ، برنامه ریزی مسکن ، تکنیک دلفی ، تکنیک دمیتل ، کلانشهر تهران