غلظت سرمی مس((Cu در بیماران ویتیلیگو: یک مطالعه مورد- شاهد
محل انتشار: ششمین کنگره عناصر کمیاب ایران
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 762
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICTE06_038
تاریخ نمایه سازی: 19 اسفند 1399
چکیده مقاله:
ویتیلیگو یک اختلال خودایمنی اکتسـابی می باشد که با فقدان ملانوسیت های عملکردی در پوست با فراوانی کلی 0/5 تا 4 درصـد مشخص می شود. لکه های بی رنگ در نواحی در معرض بدن می تواند باعث افسردگی، انزوا و اعتماد به نفس پایین تر در افراد جوان شـود. به نظر می رسـد که مس((Cu به عنوان یک عنصـر کمیاب ضروری در فرآیند تولید ملانین نقش داشته باشد. در مورد ارتباط مقادیر سـرمی مس با بروز بیماری ویتیلیگو بحث وجود دارد. بنابراین، هدف این مطالعه، ارزیابی ســطح سرمی مس در برخی بیماران ویتیلیگو از اسـتان فارس در جنوب ایران بود. مواد و روش ها: 95 بیمار ویتیلیگو و 92 کنترل سالم که از نظر سن و جنس با بیماران منطبق بودند در این مطالعه وارد شـدند. اسپکتروفتومتری جذب اتمی برای تعیین مقادیر سرمی مس استفاده شد و نتـایج بـا SPSS از نظر آمـاری مورد آنـالیز قرار دارنـد. نتایج: نتایج یک تفاوت معنی دار را در مقادیر ســـرمی مس بین بیماران ویتیلیگو (112/73 ± 6/39 میکروگرم در دسـی لیتر) و کنترل ها(135/51 ± 2/43 میکروگرم در دسی لیتر) (p=001) نشان داد. میانگین غلظت های سرمی در بیماران زن(114/58 ± 8/262 میکروگرم در دسی لیتر) نسبت به کنترل های زن(135/54 ± 4/28 میکروگرم در دســی لیتر)((p=0.025 به طور معنی داری پایین تر بود. اگرچه، میانگین غلظت مس ســرم در بیماران مرد(11/192 ± 115/63 میکروگرم در دسـی لیتر) نیز نسـبت به کنترل های سالم مرد(133/86 ± 3/52 میکروگرم در دسی لیتر) پایین تر بود، اما تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود(.(p=0.09 نتایج ما نشــان می دهد که مقادیر مس ســرم ممکن اســت در اتیولوژی بیماری ویتیلیگو نقش داشته باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم نیکنام
گروه بیوشیمی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، دانشکده پزشکی، شیراز، ایران
دل آرام مقدم
گروه بیوشیمی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، دانشکده پزشکی، شیراز، ایران
زهرا خوشدل
گروه بیوشیمی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، دانشکده پزشکی، شیراز، ایران
ناصر قلی جانی
مرکز تحقیقات بیماری های خود ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران