تاثیرجیوه بر روی بیماری اوتیسم

اوتیسم (ASD) شامل مجموعه رفتارهای کلیشه ای و تکراری در ترکیب با نقصهای اجتماعی و ارتباطی تعریف میشود. شواهدی وجود دارد که این فرضیه را نشان میدهد که اوتیسم ممکن است ناشی از ترکیب اختلالات ژنتیکی و یا قرار گرفتن در معرض سموم محیطی باشد. جیوه به عنوان یک نوروتوکسین محیطی شناخته شده است و شواهدی وجود دارد که آن را با اختلالات رشد عصبی، ازجمله اوتیسم مرتبط میکند. این مطالعه از نوع بررسی مروری بوده که داده های آن با جستجوی لغات کلیدی از منابع الکترونیک موجود در Pubmed و Google Scholar گردآوریشده است.مطالعات متعدد در حیوانات آزمایشگاهی به منظور ارزیابی نقش جیوه در بیماری اوتیسم انجامشده است. در برخی از مطالعات نشان میدهد که جیوه یک عامل خطر برای اوتیسم (ASD)است و همچنین در اغلب شواهد تماس با جیوه در اختلالات طیف اوتیسم (ASD) بهعنوان عامل سببی یا کمکی معرفی شده است.میانگین سطح جیوه در موی بیماران اوتیسمی به طور معنیداری بالاتر از سایر افراد گزارش شده است. تماس محیطی با فلزات سنگین سمی ازجمله جیوه در دوره های کلیدی رشد و نمو ممکن است نقش سببی در بیماری اوتیسم داشته باشد. وجــود مــواد شیمیایی و سمی پراکنـده در محـیط مانند جیوه میتواند به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم بر روی مسیرهای سیگنالینگ دخیل در (ASD) تأثیر بگذارند. جیوه میتواند منجـر بـه اسـترس اکسـیداتیو، التهـاب عصبی و اختلال در عملکـرد میتوکنـدری و مـرگ نورون یا اختلال در عملکردشان شود. اگرچه ارتباط بین جیوه و بیماری اوتیسم در تعدادی از مطالعات به تائید رسیده است، ولی لزوم انجام مطالعات آیندهنگر در این زمینه ضروری به نظر میرسد.

کلیدواژه ها:

جیوه ، بیماری اوتیسم