بررسی ارتباط رفتارهای توانمندساز مدیران و بهبود عملکرد سازمانی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی ایلام در سال 1398

مقدمه: در دنیای کنونی که شامل تغییر و تحولات بسیار گسترده‌ای می‌باشد، این باور شکل گرفته است که از طریق ایجاد انگیزش و رفتارهای توانمندساز مدیران می‌توان در تولید و عملکرد مؤثر واقع شد و در نتیجه بهره‌وری وکارایی سازمان را افزایش داد. بنابراین هدف این پژوهش، بررسی ارتباط رفتارهای توانمندساز مدیران در بهبود عملکرد سازمانی در سال 1398 است. روش‌ها: جامعه آماری شامل280 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی ایلام بود. با استفاده از جدول کرجسی و مورگان 162 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. این پژوهش به‌لحاظ هدف، کاربردی می‌باشد و از نظر گردآوری داده‌ها توصیفی- پیمایشی است. ابزار گردآوری اطلاعات شامل دو پرسشنامه رفتارهای توانمندساز مدیران و بهبود عملکرد سازمانی است. برای تحلیل داده‌های بدست آمده از روش همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون به کمک نرم‌افزار آماری SPSS-22 بکار گرفته شد. یافته‌ها: در نمونه مورد بررسی، 6/92 درصد (150 نفر) مرد و 4/7 درصد (12 نفر) زن بودند. یافته‌ها نشان می‌دهند که بین رفتارهای توانمندساز مدیران و بهبود عملکرد سازمانی (845/0‌r=) در سطح 99 درصد روابط معناداری وجود دارد. بنابراین تصمیم‌گیری مشارکتی با ضریب همبستگی 705/0، اطلاع‌رسانی با ضریب همبستگی 749/0 و مربی‌گری با ضریب همبستگی 831/0 در بهبود عملکرد سازمانی در سطح 99 درصد تأثیر معناداری دارد. بحث و نتیجه‌گیری: بطور کلی نتایج پژوهش حاضر در زمینه ارتباط بین رفتارهای توانمندساز مدیران و بهبود عملکرد سازمانی با تحقیقات انجام گرفته همسو می‌باشد و می‌توان چنین برداشت کرد که در جامعه و نمونه تحت بررسی، رفتارهای توانمندساز مدیران سهم بسیار زیادی در بهبود عملکرد سازمانی داشته است. لذا مدیران سازمان‌ها باید برای این موضوع جهت بقای خود در دنیای رقابتی امروز، اهمیت بسزایی قائل شوند.

کلیدواژه ها:

Empowerment ، Empowering Behaviors of Managers ، Improving Organizational Performance ، توانمندسازی ، رفتارهای توانمندساز مدیران ، بهبود عملکرد سازمانی