مقاله مروری درآمدی بر استحصال آب باران (تکنولوژی، تجزیه و تحلیل، اجرا و توسعه آن)

منابع طبیعی مانند آب، خاک، جنگل ها و غیره محدود هستند. از آنجا که شهرها مملو از مناطق مسکونی جدید، صنایع، همراه با افزایش جمعیت هستند، تقاضا برای منابع غذایی افزایش یافته است، چرا که در حال حاضر از منابع طبیعی فراتر از حد خود بهره برداری شدهاست. آب پایه و اساس زندگی ما است، چرا که در کارهای ساده روزمره مانند نوشیدن، آشپزی و کارهای صنعتی با مقیاس بالا درگیر است. اما با افزایش شهرنشینی و صنعتی شدن، استفاده از منابع آبی به حداکثر حد خود رسیده اند. به همین دلیل نیاز به توسعه منابع آب جایگزین وجود دارد. برای این منظور، مفهوم استحصال آب باران به عنوان یک رویکرد قوی برای حفظ نیازهای انسان مطرح می شود. استحصال آب باران یک سیاست جدید نیست؛ تنها با رویکردهای علمی مدرن برنامه ریزی شده است؛ چرا که شواهد زیادی از تمدن های باستانی موجود برای حفظ و برداشت آب باران وجود دارد. روش متداول استحصال آب باران، شامل جمع آوری آب باران در سازه های مختلف است و سپس از آن در زندگی روزمره استفاده می کند و یا آن را برای کاربردهای آتی نگه می دارد و یا آن را بر روی منابع آبی متمرکز می کند. اجرای تکنیک های مختلف استحصال آب باران بسته به شرایط خاص آب و هوایی، توپوگرافی زمین، شرایط هیدروژئولوژیکی و غیره متفاوت است و همچنین رابطه بین انسان و محیط زیست را تقویت می کند و آنها را از نیاز به حفظ طبیعت و منابع طبیعی همراه با توسعه پایدار آگاه می کند.

کلیدواژه ها:

آب باران ، استحصال آب ، ضریب رواناب ، سیستم استحصال آب باران