شناخت و تحلیل ظرفیت های منابع آب پایه در حوضه های مناطق مختلف اقلیمی

شناخت ميزان و توزيع فراواني جريان پايه در دسترس، پيش نياز طرح هاي مرتبط با جمع آوري و استحصال آب باران به منظور مديريت بهينه و جامع منابع آب است. در اين تحقيق ابتدا نقشه مناطقاقليمي کشور به روش دومارتن با لايه مرز حوضه هاي رتبه هفت کشور تقاطع داده شد. و حوضه هاي واقع در هر منطقه اقليمي تفكيک شد. با بررسي داده هاي دبي روزانه ايستگاه هاي آب سنجي، تعداد 50 ايستگاه از هر منطقه اقليمي با آمار مناسب و دوره مشترک آماري سال های 1390-1355 انتخاب شد. سپس شاخص جريان پايه با استفاده از داده هاي روزانه جريان به روش فيلتر رقومي لينه و هاليک استخراج شد. نمودار فرواني مقادير شاخص جريان پايه در اقاليم مختلف ترسيم و تحليل شد. نتايج نشان داد که حداکثر فراواني شاخص جريان پايه حوضه هاي اقليم خشک در باز 0/6 تا 0/7 ؛ نیمه خشک در بازه 0/5 تا 0/6 سيار مرطوب در بازه 0/6 تا 0/7،؛ مرطوب در بازه 0/5 تا 0/6 نیمه مرطوب در بازه 0/5 تا 0/6 و مديترانه اي در بازه 0/5 تا 0/6 قرار دارند. بيشترين فراواني حوضه هاي با شاخص جريان پایه کمتر از 50 درصد با فراواني 34 درصد در اقليم مرطوب و حداکثر فراواني حوضه هاي با شاخص جريان پايه بيش از 50 درصد در اقليم خشک با فراواني 78 درصد قرار دارند.

کلیدواژه ها:

آب پایه ، آمایش منابع آب ، جمع آوری آب باران ، مدیریت آبخیز ، مناطق اقلیمی