امکان سنجی آب قابل استحصال ناشی از بارش برای مصارف مختلف (مطالعه موردی: محوطه وزارت نیرو و توانیر)

روش استحصال آب باران يکی از روش های تأمين آب برای برخی مصارف شهری مانند تأمين آب موردنياز فضای سبز، مصارف بهداشتی و يا تأمين آب شرب می باشد. در اين بين پشت بام ساختمان های بزرگ مانند ساختمان ادارات مختلف می تواند محل مناسبی برای جمع آوری آب باران باشد. در اين مطالعه، مجموعه ساختمان های وزارت نيرو و توانير مورد مطالعه قرار گرفته اند تا مشخص شود با توجه به بارش فرود آمده بر محوطه اين ساختمان ها، چه ميزان آب قابل استحصال می باشد. در مرحله دوم نياز آبی فضای سبز و نيز فلاش تانک های ساختمان وزارت نيرو محاسبه شده و نقشآب باران استحصال شده بر تأمين اين نيازهای آبی مشخص شد. باتوجه به محاسبات و بررسی های انجام شده می توان نتيجه گرفت کل رواناب توليدی در محدوده مورد مطالعه، می تواند تا 80 % نياز آبی فضای سبز محدوده (براساس اطلاعات تبخير و تعرق فضای سبز) را تأمين نمايد. همچنين ميزان رواناب توليدی از پشت بام ها بجز در ماه های خرداد، تير، مرداد، شهريور و مهر، در ساير ماه ها قادر به تأمين نياز فلاش تانک های ساختمان وزارت نيرو می باشد. برای ذخيره سازی رواناب توليدی، طراحی مخزن ذخيره ضروری بوده و لازم است که باتوجه به شيب محوطه، نقطه مناسب برای استقرار مخزن مشخص شود. با توجه به ميزان آب قابل استحصال از بارش و خشکسالی های بروز يافته طی سال های اخير، برنامه ريزی برای استفاده مطلوب از اين آب می تواند کمک مؤثری برای تأمين آب غير بهداشتی محدوده باشد.

کلیدواژه ها:

جمع آوری آب باران ، نیاز آبی ، فضای سبز ، پشت بام ، فلاش تانک ، وزارت نیرو