پیش نگری فرسایندگی باران استان خراسان رضوی در شرایط گرمایش جهانی

فرسایش خاک پدیده ای است که موجب از بین رفتن یا کاهش خاک سطحی، پوشش گیاهی، کاهش حاصلخیزی و افزایش رسوب، آلودگی رودخانه ها و پرشدن مخازن سدها به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک می گردد. باران یكی از عواملی است که موجب از هم گسیختگی ذرات خاک و فرسایش خاک می شود. مدل سازی فرسایش خاک از طریق شدت بارش در قالب شاخص فرسایش زایی باران انجام می گیرد. به دلیل عدم دسترسی به مقادیر شدت باران و مشكلات موجود در استخراج آن از فرم های سنتی باران سنج های ثبات، از شاخص تجربی فورنیه برای محاسبه مقادیر فرسایندگی خاک استفاده شد. این مطالعه بر روی 10 ایستگاه سینوپتیک استان خراسان رضوی انجام شد. طول دوره داده های دیدبانی دوره 1984-2005 به مدت 22 سال در نظر گرفته شد. علت انتخاب دوره مذکور محدودیت طول دوره ایستگاه های هواشناسی و طول دوره داده های CMIP5 می باشد که تا سال 2005 در دسترس می باشند. داده های مدل گردش کلی CanESM4 توسط مدل منطقه ای RegCM4.5 ریزمقیاس نمایی دینامیكی گردید و سپس داده های مدل منطقه ای با روش عامل تغییر تا سطح ایستگاه ریزمقیاس شدند. نتایج نشان دادند که در شرایط گرمایش بیشتر که معادل با سناریوی RCP8.5 می باشد، ضمن افزایش کلی فرسایندگی باران، مقادیر فرسایندگی باران در فصول پاییز کاهش و در بهار افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

فرسایندگی باران ، گرمایش جهانی ، خراسان رضوی ، فورنیه ، مدل RegCM4.5