ایجاد تحول و نوآوری در سازمان های آموزشی با استفاده از متغییر میانجی سبک رهبری

هدف ار انجام این تحقیق، بررسی اهمیت جایگاه رهبری در مدیریت آموزشی و سازمان ها به منظور دستیابی به بهترین روش رفتاری که حاکی از دوستی، اعتماد متقابل، احترام و ملایمت میان رهبر و اعضای گروه و رسیدن به اهداف کلی تعلیم و تربیت است، بهترین نو ع مدیریت آموزشی، مدیریتی است که همراه با رهبری باشد. روش مطالعه در این به صورت مطالعه کتابخانه ای بوده است. برای این منظور از مطالب موجود در مقاله, تحقیق های چاپ شده و همچنین مطالب دیجیتالی استفاده شده است. میتوان گفت نفوذ آرمانی (کاریزما)، انگیزه الهام بخشی، تحریک فکری و ملاحظات فردی از جمله مهمترین مؤلفه ها و شاخصه های رهبری تحول آفرین هستند. اگر رهبران بتوانند پیروان خود را به نوآوری و ارائه راهکارهای نوین تشویق نمایند ترغیب ذهنی انجام دادهاند و در نهایت اگر معتقد به تفاوتهای فردی پیروان خود باشند و آن تفاوتها را مورد توجه و ملاحظه قرار دهند در واقع دارای ملاحظات فردی هستند. یافته های تحقیق نشان داد مدیریت و برنامه ریزی آموزشی به همکاری، مشارکت و تبادل نظر موثر نیازمند است. تنها سابقه ی مدیریت، عامل موفقیت یک مدیر به شمار نمی رود بلکه ویژگی هایی مانندخلاقیت، عملکرد، مهارت، ایجاد ارتباط و استعداد در موفقیت یک مدیر تاثیر گذار است. رهبر به عنوان عامل اصلی توسعه همه جانبه می باشد، در نهایت نتایج نشان داد مدل رهبری تحول آفرین قابل اطمینان و معتبر است که میتوان برای سنجیدن این متغیر در کارکنان از آن استفاده کرد. همچنین تمامی این مولفه ها بر بهبود عملکرد سازمان های نوآور اثرگذار است.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، رهبری ، آموزش ، سازمان