شیوع ازدواج های اینترنتی و مقایسه تعارضات زناشویی در این ازدواج ها با ازدواج های غیر اینترنتی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 383

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CPESC03_058

تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1399

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: با توجه به پیشرفت های چشمگیر فناوری در عصر حاضر و ورود فضای مجازی به زندگی بشر، مسیر ازدواج و انتخاب شریک زندگی تغییر کرده است. هدف از این مطالعه تعیین شیوع ازدواجهای اینترنتی و مقایسه تعارضات زناشویی در این ازدواجها با ازدواجهای غیر اینترنتی بوده است. مواد و روشها: این مطالعه توصیفی تحلیلی، با تعداد 806 نمونه در ساری انجام شده است. روش نمونه گیری در این مطالعه تصادفی و ابزار اندازه گیری دو پرسشنامه جمعیت شناختی و تعارضات زناشویی بوده است. تعارضات زناشویی در 7 زمینه: کاهش همکاری، مشکلات جنسی، مشکلات مالی، مشکلات مربوط به فرزندان، کاهش رابطه با خانواده همسر، افزایش ارتباط با خانواده خود و کاهش ارتباط موثر، صورت گرفته است. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 18 و آزمونهای تی، کای- اسکوئر، من- یو- ویتنی و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل گردیده اند. یافته ها: شیوع ازدواج اینترنتی در این مطالعه 8/9٪ بود. بیشترین تعارضات در هر دو نوع ازدواج، عدم مهارتهای ارتباطی مؤثر (میانگین و انحراف معیار در ازدواجهای اینترنتی ، 18/55 ± 5/79 و در ازدواجهای غیر اینترنتی ، (18/59 ± 5,8، بوده است. بین تعارضات زناشویی و نوع ازدواج (اینترنتی و غیر اینترنتی) ارتباطی نشان داده نشده است. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش توصیه می شود تمهیداتی توسط سیاستگذاران انجام شود تا آموزش مهارت های ارتباطی مؤثر به عنوان مهمترین مؤلفه مشاوره قبل از ازدواج و حتی خیلی زودتر از سن ازدواج آموزش داده شود تا به رفتار تبدیل گردد.

نویسندگان

فریبا صالحی

دکتری سکسولوژی، مشاور و محقق، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران. دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه پیام نور، ساری، ایران.

مهدی پوراصغر

روانپزشک، دانشیار، مرکز تحقیقات سلامت جنسی و باروری، دانشکده پرستاری مامایی نسیبه، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران.

باب اله بخشی پور

دکتری مشاوره خانواده، استادیار، دانشگاه پیام نور، واحدساری، مازندران،ساری، ایران.

صغری خانی

دکتری بهداشت باروری، دانشیار، مرکزتحقیقات سلامت جنسی و باروری، دانشکده پرستاری مامایی نسیبه، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران.