بررسی آزمایشگاهی تاثیر استفاده از الیاف پلی پروپیلن و دوده سیلیس در کسب مشخصه های مکانیکی کامپوزیت های سیمانی مهندسی شده (ECC) با مقادیر مختلف خاکستر بادی

کامپوزیت های سیمانی الیافی با کارایی بالا (HPFRCC)، واژه ای که اخیراً مورد توجه و استقبال پژوهشگران قرار گرفته است، و کامپوزیت های سیمانیمهندسی شده (ECC) که نوعی خاص از آن می باشد. این نوع خاص از ماده مرکب که از معرفی آن حدود 20 سال است می گذرد، ضعف های اصلیبتن یعنی ضعف در کشش و عدم شکل پذیری آن را با بکارگیری تئوری مکانیک شکست و فراهم نمودن شرایط مناسب برای بوجود آمدن ریز ترک هایمتعدد و محدود سازی عرض ترک ها، بواسطه چسبندگی مناسب بین خمیر سیمان و الیاف، تا حدودی رفع نموده است. به دلیل محدودیت در تهیه الیافپلیوینیل الکل (PVA) در ایران، استفاده از الیاف پلیپروپیلن (PP) که از نظر ظاهری مشابه PVA می باشد، اولین راهکار پیشروی پژوهشگران داخلیبرای کسب مشخصه های مکانیکی این نوع خاص از بتن می باشد. در این پژوهش امکان کسب مشخصه های مکانیکی کامپوزیت های سیمانی مهندسی شدهبا انجام آزمایشات فشار، کشش و خمش بررسی شده است. در این بررسی آزمایشگاهی، از الیاف (PP) به عنوان جایگزین الیاف PVA، استفاده شدهاست. در این پژوهش، 9 طرح اختلاط با معیار قرار دادن طرح اختلاط متعارف کامپوزیت های سیمانی مهندسی شده، و بکارگیری الیاف پلیپروپیلن با 2درصد حجمی، خاکستر بادی با درصدهای وزنی 1/6: 1، 2/2: 1 و، 2/8: 1 نسبت به سیمان و دوده سیلیس با درصدهای وزنی 0/05: 1 و 0/1: 1 نسبت به سیمان، ساخته شده و پس از عمل آوری، مورد آزمایش قرار گرفته است. مهمترین برداشت و نتیجه این پژوهش آزمایشگاهی عدم موفقیت بکارگیریالیاف پلی پروپیلن به تنهایی برای کسب شکل پذیری مورد انتظار از کامپوزیت های سیمانی مهندسی شده، با درصدهای مختلف خاکستر بادی و دوده سیلیسمی باشد. به علاوه، نتایج این پژوهش بیانگر رفتار خمشی (شکل پذیری) مناسب تر نمونه های دارای مقدار بیشتر خاکستر بادی می باشد، از همین رو،نمونه های با خاکستر بادی کمتر، رفتار تردتر از خود نشان می دهند.

کلیدواژه ها:

کامپوزیت های سیمانی مهندسی شده (ECC) ، الیاف پلیپروپیلن (PP) ، دوده سیلیس ، خاکستر بادی