تحلیل نارسانویسی املای فارسی‌آموزان چینی‌زبان بر پایه دیدگاه شناختی

فعالیت املانویسی نه تنها درک شنیداری بلکه تا حدودی توانایی جامع زبان را مورد اندازه‌گیری قرار می‌دهد چرا که در مهارت املانویسی علاوه بر توانایی انطباق کامل صورت شنیداری حروف و کلمات با صورت نوشتاری آن، باید به روابط بین واژه‌ها در درون جملات متن از یک سو و روابط واژه‌های خارج از جمله‌های متن نیز اشراف داشت. بنابراین رمزگشایی صداها و رمزگذاری مجدد آن‌ها در نوشتار،یک تکلیف مهم و قابل توجه در امر آموزش زبان است. با توجه به اهمیت این موضوع، هدف اصلی این پژوهش بررسی و تحلیل نارسانویسی املای فارسی‌آموزان چینی‌زبان بر پایه‌ی دیدگاه شناختی است. جامعه آماری این پژوهش، فارسی‌آموزان چینی‌زبان مرکز آموزش زبان فارسی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) و فارسی‌آموزان چینی‌زبان دانشگاه مطالعات زبان‌های خارجی پکن بوده است. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و بر پایه‌ی دیدگاه شناختی انجام شده است. نمونه آماری این پژوهش،30 نمونه از املای زبان‌آموزان چینی‌زبان در سطوح عمومی و تکمیلی مرکز آموزش زبان فارسی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) و تعداد 15 برگه املای فارسی‌آموزان چینی‌زبان دانشگاه مطالعات زبان‌های خارجی پکن است. برای انجام پژوهش ابتدا متن املای فارسی‌آموزان تصحیح و سپس نوع خطاهای املانویسی باتوجه به خطاهای آموزشی، دقت، حافظه‌ی شنیداری، حساسیت شنیداری، حافظه‌ی دیداری، توالی دیداری، تمییز دیداری، وارونه‌نویسی و قرینه نویسی مورد بررسی و واکاوی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بیشترین درصد خطاهای املایی فارسی‌آموزان چینی‌زبان، به ترتیب مشکل آموزشی،حافظه‌ی شنیداری و حافظه‌ی دیداری است. در پایان راهکارهایی مبتنی بر رویکرد شناختی به‌منظور بهبود عملکرد املانویسی فارسی‌آموزان چینی‌زبان ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

املا ، نارسانویسی ، رویکرد شناختی ، فارسی‌آموزان چینی‌زبان