تأثیر بالینی داروی فنی تویین مخاط چسب و تریامسینولون استوناید بر بهبود آفت مینور

مقدمه:استوماتیت آفتی راجعه یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مخاطی دهان با شیوع حدود 25 درصد می باشد. درمان این بیماری غیراختصاصی و به طور عمده براساس استروئیدها می باشد. باتوجه به عوارض سیستمیک استروئیدها، این مطالعه با هدف مقایسه تأثیر داروی فنی تویین و تریامسینولون بر آفت مینور انجام شد تا شاید بتوان گامی در جهت تجویز دارویی با عوارض کمتر برداشت. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی و دوسویه کور که بصورت تصادفی انجام شد، 60 بیمار از مراجعین بخش بیماری های دهان دانشکده دندانپزشکی یزد، مبتلا به آفت مینور دهانی مورد بررسی قرار گرفتند. 30 بیمار از داروی A (تریامسینولون استوناید) و 30 بیمار از داروی B (فنی تویین مخاط چسب) استفاده کردند. میزان درد و سوزش توسط VAS و اندازه ضایعه توسط قرار دادن کاغذ میلیمتری قبل از شروع درمان و روزهای 3، 5 و 7 بعد درمان اندازه گیری شد. داده های بدست آمده پس از جمع آوری در محیط نرم افزار SPSS با ویرایش 22 مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها:میانگین بیشترین قطر زخم آفتی راجعه قبل از درمان و سه، پنج و هفت روز بعد درمان در دو گروه کاهش یافت ولی این تغییرات در هر دو گروه تقریبا یکسان بود (59/0p =). همچنین در هر دو گروه میزان درد و سوزش کاهش داشت (0001/0p <). ولی این کاهش در هردو گروه تفاوت معنی داری نداشت (23/0p =). نتیجه گیری: هر دو داروی فنی تویین و تریامسینولون استوناید در کاهش درد و سوزش آفت راجعه موثر بودند و این تأثیر بین دو گروه اختلاف معنی داری نداشت.

کلیدواژه ها:

استوماتیت آفتی راجعه ، تریامسینولون استوناید ، فنی توئین