تحلیلی بر آثار و عوارض تولید خودروهای سواری دیزلی با تاکید بر تجارب جهانی

موضوع تولید خودروهای سواری دیزلی اخیرا تبدیل به مبحث مهمی شده است. بسیاری از دولت ها در پی آن هستند که استفاده از خودروهای دیزلی را محدود یا کاملا ممنوع کنند . هدف اصلی از نگارش این گزارش، بررسی مزایا و معایب تولید خودروهای سواری دیزلی است. نتایج بررسی ها نشان می دهد که اروپا در اوایل قرن ۲۰ میلادی با رویکرد کاهش مصرف انرژی و واردات نفت خام از خاورمیانه به سمت تولید خودروهای دیزلی رفت، اما پس از مواجه شدن با عوارض این تصمیم و آلودگی هوای شهرهای بزرگ اروپایی که عامل اصلی آن خودروهای دیزلی بودند، قوانین سخت گیرانه ای برای تولید و استفاده از این خودروها در اروپا وضع شد و با گذشت زمان، تولید خودروهای دیزلی در ناوگان حمل ونقل اتحادیه اروپا افول کرد بهگونهای که از حدود ۵۵ درصد از کل خودروهای ورودی به ناوگان در سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲ با افت شدیدی به ۴۴ درصد در سال ۲۰۱۷ رسیده است. اگرچه کاهش در فروش خودروهای دیزلی تا حدودی به اعمال مالیات هم سطح بر روی خودروهای دیزلی و بنزینی بر می گردد اما نمی توان تاثیرات زیست محیطی آن را در تصمیمات و سیاستگذاری کشورهای اروپایی بی تاثیر دانست. درکشورهای دیگر ازجمله در بازار آمریکا، ژاپن و چین، خودروهای بنزینی نقش اصلی را ایفا می کنند و 
تقریبا خودروهای دیزلی سهم خاصی را در ناوگان خودرویی این کشورها ندارند. از طرفی بازار فروش خودروهای هیبریدی - برقی در اروپا سهم ۷ / ۲ درصدی را در سال ۲۰۱۷ به خود اختصاص داده است. پیش بینی میشود در سال ۲۰۲۵ سهم موتورهای احتراق داخلی به عنوان قوای محرکه خودرو به کمتر از ۵۰ درصد برسد، حدود ۴۰ درصد سهم انواع خودروهای هیبریدی و حدود ۱۰ درصد نیز به خودروهای برقی اختصاص می یابد. آلایندگی موتور دیزل از منظر آثار آن با موتور بنزینی تزریق درگاهی متفاوت است، به طوری که آلایندگی موتورهای دیزلی بسیار سمیتر و خطرناکتر بوده و عمدتا شامل دو آلاینده اصلی اکسیدهای نیتروژن (NOx) و ذرات معلق (PM) است و این درحالی است که در موتورهای بنزینی (بجز موتورهای پاشش مستقیم (GDI) دو آلاینده مونواکسید کربن (CO) و هیدروکربن های نسوخته (HC) آلاینده های اصلی هستند. از این حیث، دو موتور مشابه بنزینی و دیزلی از دید جنس آلایندگی و صدمه به سلامت انسان و محیط زیست بسیار متفاوت هستند. موتورهای دیزلی را باید در صدر جدول صدمه زنندگان به سلامت مردم و محیط زیست قرار داد. با مقایسه سطح تکنولوژی، کیفیت سوخت، سیستم تعمیر و نگهداری، فرایندهای نظارتی بر تولید و نگهداری خودروها و ... ، درصورت اجازه ورود خودروهای سواری دیزلی به ناوگان خودروهای کشور، چشم انداز بسیار دلهرها نگیزی از وضعیت آلایندگی منابع متحرک در سالهای آینده وجود خواهد داشت. بنابراین در شرایطی که هنوز مسئله  آلایندگی خودروهای سنگین دیزلی کشور با وجود مصوبات و قوانین حل و فصل نشده است، ورود خودروهای سواری دیزلی به چرخه مصرف، از دیدگاه آلایندگی و محیط زیستی تصمیم اشتباه و خطرناکی خواهد بود. با توجه به تجریبات جهانی باید در جهت توسعه و طراحی حملونقل پاک و خودروهایی که کمتر از سوخت های فسیلی بهعنوان پیشرانه خود استفاده می کنند، تحقیق و هزینه کرد.

کلیدواژه ها:

دیزل ، خودرو ، آلایندگی