بررسی سازگاری بین برخی رقمها و نژادگانهای آلبالو در ایران
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 371
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IRSHS-21-1_005
تاریخ نمایه سازی: 10 اسفند 1399
چکیده مقاله:
آلبالو (Prunus cerasus L.) از مهمترین میوههای هستهدار ایران است که از نظر تولید رتبههای سوم تا ششم دنیا را دارد. بیشتر رقمها و نژادگانهای آلبالو خودسازگار بوده ولی بهتازگی رقمهای خودناسازگار گزارش میشوند. بهدلیل دگرچهارگان بودن آلبالو و پیچیدهتر شدن تفرق خودناسازگاری در آن، بررسیهای کمتری در ارتباط با سازگاری رقمهای آن بهویژه در ایران صورت گرفته است. در این بررسی روابط (نا)سازگاری برخی رقمها و نژادگانهای برتر آلبالو، با استفاده از روشهای گردهافشانی کنترل شده و ردیابی نفوذ لولهگرده در خامه با میکروسکوپ فلورسنت، بررسی شد. گروه اول شامل سه رقم خودناسازگار S.I.209، S.I.301و E.J.175 بهعنوان گرده گیرنده و شش نژادگان برتر K110، T145، T140، K202، M171 و M150 بهعنوان گردهزا انتخاب شدند. گروه دوم شامل نژادگانهای جدید T305، T207، T125، K205، K202، K105، A10 و A100 بودند که هم خودگردهافشانی و هم دگرگردهافشانی شدند. ترکیب تلاقیها براساس همپوشانی گلدهی انجام شد و پس از گردهافشانی کنترل شده درصد تشکیل میوه بررسی و سپس روند رشد لوله گرده در خامه تلاقیها با میکروسکوپ فلورسنت بررسی گردید. نتیجهها نشان داد که در تلاقیهای دگرگردهافشانی، نسبت به تلاقیهای خودگردهافشانی شمار لوله گرده در همه قسمتهای خامه بیشتر بود. بهطورکلی دگرناسازگاری بین رقمها و نژادگانهای مورد بررسی وجود نداشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
یاور شرفی
Shahed University
جواد صباغ پور هریس
Shahed University
ناصر بوذری
- Institute of Agriculture and biotechnology researches