مدیریت به هم پیوسته منابع آب سطحی در شرایط خشکسالی

مدیریت منابع آب در نواحی خشک و نیمه خشک همچون کشور ایران که بطور مداوم با پدیده خشکسالی مواجه است ازحساسیت والایی برخوردار می باشد. وقوع خشکسالی درحوضه های آبریز مشکلات بسیاری را در سیستمهای مدیریت منابع آب ایجاد میکند بطوریکه در صورت تداوم و شدت بالای آن حجم مخازن تا سطح بحرانی کاهش یافته و این امر ممکن است سبب بروز سوانح آبی در آینده شده و خساراتی را از جهات مختلف متوجه سیستم نماید . در تحقیق حاضر، مدل سیستم مخازن چندگانه به روش پویاییهای سیستم برای حوضه آبریز درهرود در شمال غرب کشور به منظور ارزیابی روند بهرهبرداری و عوامل مؤثر بر آن تهیه و توسعه داده شده است. سیاست بهرهبرداری بر اساس قواعد محدود کننده با هدف حداقل نمودن خسارت های خشکسالی تعیین و با سیاست بهره برداری استاندارد مقایسه شد. این سیاست هب گونه ای تبین شده است که در بهره برداری از مخازن با توجه به شرایط وقوع خشکسالی، سود بهرهبرداریاز مجموعه منابع آب حوضه با توجه به ریسکهای مترتب بر شرایط مختلف اقلیمی بیشینه شود. بهرهبرداری بلند مدت از F مخازن با استفاده از قواعد محدود کننده 0 1 و استفاده از رویکرد تحلیل ریسک نشان داد که این رویکرد میتواند باعث کاهش ریسک و خسارت کمبودهای شدید به ازای پذیرش دورههای کمبود بیشتر اما با شدت کمتر شود. اجرای مدل ساخته شده برای سیستم تخصیص، مستلزم پیش بینی جریان ورودی به مخازن میباشد که در این تحقیق از مدل K-2NNبرای این منظور استفاده شده است. مقایسه نتایج بهره برداری طولانی مدت از مخازن با استفاده از دو رویکرد اعمال انعطاف زمانی و مکانی نشان داد که اعمال انعطاف مکانی در کاهش میزان خسارات در سطح حوضه موثر تر بوده است

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، ریسک ، سیستم مخازن چندگانه ، قواعد محدود کننده ، مدل K-NN