ارتش انقلابی و رویکرد هویتی در مکتب سردار سلیمانی

اندیشه ارتش انقلابی را میتوان بخشی از نشانه های کنش تاکتیکی ناشی از انقلاب اسلامی ایران دانست. اندیشه انقلاب ایران با نشانه هایی از صدور انقلاب، حمایت از مستضعفین، سازماندهی گروه های حاشیه ای و نگرش راهبردی به گروه های انقلابی با اندیشه دینی پیوند یافته است. ارتش انقلابی در نگرش سلیمانی مبتنی بر سازماندهی گروه های اجتماعی برای حفاظت از خود در شکل بندی منطقه آشوب زده تلقی میشود. مقاومت زیربنای اندیشه گروه های هویتی حاشیه محسوب شده و زیرساخت بنیادین ارتش انقلابی را به وجود آورده است. به این ترتیب، پیوند اندیشه مقاومت و ارتش انقلابی، محور اصلی سازماندهی ارتش چندملیتی در مکتب سردار سلیمانی قرار گرفته است.پرسش اصلی مقاله آن است که: »ارتش انقلابی با رویکرد هویتی و چند ملیتی سردار سلیمانی دارای چه ویژگی بوده، در چه حوزه جغرافیایی گسترش یافته و به چه نتایج تاکتیکی منجر شده است؟« فرضیه مقاله به این موضوع میپردازد که: »ارتش انقلابی در نگرش تاکتیکی سردار سلیمانی ماهیت انقلابی و هویتی داشته است. یگانهای انقلابی و هویتی مورد نظر سردار سلیمانی تبدیل به ارتش چندملیتی گردیده که میتواند نقش موثری در هویت یابی کشورهای منطقه غرب آسیا ایفا نماید.« در تنظیم مقاله از رویکرد »سازماندهی جبهه مقاومت در مقابله با نظام سلطه استفاده میشود. چنین رویکردی محور اصلی صدور انقلاب با رویکرد هویتی در غرب آسیا بوده است.« در روند سازماندهی چنین مقاله ای از روش شناسی تحلیل محتوا و تحلیل داده ها استفاده میشود. هریک از روایتهای مربوط به کنش انقلابی نیروهای چندملیتی میتواند داده ها و روایت خود را ارائه کند. تبیین روایتها از این جهت اهمیت دارد که زیرساختهای مربوط به نظریه پردازی دفاعی با رویکرد تاکتیکی را امکان پذیر می سازد.روایتها همچنین از قابلیت لازم برای تشریح الگوی رفتار سردار سلیمانی در محیط منطقه ای برخوردارند.

کلیدواژه ها:

ارتش انقلابی ، هویت ، نیروهای چندملیتی ، کنش تاکتیکی ، حلقه ژئوپلیتیکی مقاومت.