بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش "یادگیری همراه" در دانشجویان گروه پرستاری بر اساس مدل پذیرش فناوری

یادگیری همراه" یکی از نقاط عطف تحول در آموزش در قرن 21 است . ولی مقدم بر کاربرد آن، میزان پذیرش آن توسط دانشجویان عامل بسیار مهمی برای اجرای موفق این فناوری میباشد. هدف این پژوهش تعیین عوامل مؤثر بر پذیرش یادگیری همراه در دانشجویان گروه پرستاری ساوه بر اساس مدل پذیرش فناوری میباشد.روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است که جامعه آماری آن شامل کلیه دانشجویان پرستاری، مامایی، اتاق عمل و هوشبری دانشکده علوم پزشکی ساوه بودند که با شیوه نمونه گیری در دسترس با حجم 310 دانشجو انتخاب شدند. ابزار گرداوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بر اساس مدل پذیرش فناوری بود که بعد از روایی و پایایی مورداستفاده قرار گرفت. تحلیل داده ها از طریق آمار توصیفی و همچنین آمار استنباطی از طریق تکنیک آماری مدلیابی معادلات ساختاری (structural equation modeling :SEM) و تحلیل مسیر تأییدی (confirmatory path analysis) تأییدی با استفاده از نرمافزار LISREL انجام گردید.یافته ها: میانگین تمامی متغیرها (سودمندی (3/9)، قصد رفتاری (4/12)، سهولت استفاده ( (4/23، نگرش ( (3/76، و استفاده واقعی ((3/93) به غیراز عوامل بیرونی (2/58) بالاتر از میانگین مبنا 3 بود و نشان دهنده پذیرش خوب یادگیری همراه توسط دانشجویان بود. کمترین میانگین (2/12) مربوط به آیتم حمایت اساتید در خصوص استفاده از موبایل برای اهداف یادگیری در حوزه عوامل بیرونی بود. بین متغیرهای عوامل بیرونی ( (r= 0/27، سودمندی (r= 0/44)، سهولت استفاده (r= 0/27)، نگرش (r= 0/47)، قصد رفتاری (r= 0/5) با استفاده واقعی همبستگی معنیدار وجود داشت .( P <0/01)نتیجه گیری: نتایج نشان داد که سازه های مدل پذیرش فناوری برای پیشبینی پذیرش یادگیری همراه مورد تائید و مناسب است. عوامل خارجی، سودمندی درک شده، سهولت استفاده درک شده، نگرش و قصد رفتاری از مؤلفه های تأثیرگذار و معنیدار جهت پذیرش یادگیری همراه در دانشجویان علوم پزشکی میباشد.

کلیدواژه ها:

پذیرش ، یادگیری همراه ، دانشجو ، پرستاری