ارائه یک جانمایی برای حسگرها به منظور افزایش طول عمر در شبکه های حسگر بدنی بی سیم

شبکه های بی سیم بدنی (WBANs) سیستم های نظارتی و هوشمندی هستند که شامل مجموعه ای از گره های حسگر کوچک بوده و هر کدام از این گره ها با توجه به عملکرد خود داده های فیزیولوژیکی را در سطح بدن کاربر مورد سنجش قرار می دهند. این تکنولوژی کاربردهای جدید در دامنه های مختلف از جمله زمینه های پزشکی ، سرگرمی، هوش مصنوعی و نظامی به وجود می آورد. در این شبکه ها گره های حسگر عمدتا به دو صورت کاشتنی و پوششی است . امنیت انرژی، برد کوتاه امواج ، منابع محدود، ترخ داده و فرکانس برخی از چالش های شناخته شده در این شبکه ها می باشد. از طرفی بزرگترین چالش شبکه های حسگر بدنی بی سیم در زمینه انرژی و طول عمر شبکه است زیرا با اتمام انرژی گره ها شارژ مجدد و یا تعویض آنها غیرممکن و با مشکل می باشد بنابراین در این مقاله سعی می شود که یک جانمایی برای حسگرهای بدنی ارائه شود تا این حسگرها در بحث مصرف انرژی و طول عمر بهینه عمل کنند همچنین گرهی را به عنوان گره فرستنده انتخاب می کنیم که سبب کاهش مصرف انرژی و افزایش طول عمر شبکه شود. انتخاب گره فرستنده بر اساس یک تابع هزینه صورت می پذیرد و پارامترهایی برای تابع هزینه در نظر گرفته شده که شامل فاصله کمتر، انرژی باقی مانده بیشتر، نرخ داده و توان انتقال بیشتر می باشد. در پایان نتایج شبیه سازی نشان می دهد که روش ارائه شده سبب افزایش طول عمر شبکه و بهبود هایی در زمینه گذردهی و انرژی باقی مانده گره ها گشته است.

کلیدواژه ها:

شبکه های بدنی بی سیم ، انرژی مصرفی ، طول عمر شبکه ، مسیریابی