تأثیر یک دوره تمرینات همزمان استقامتی و پیلاتس بر پروتئین واکنشگر- C، فیبرینوژن و شمارش سلول‌‌های خونی دختران چاق و با وزن طبیعی

مقدمه شیوه‌های تمرین از مهمترین عواملی هستند که می‌توانند عوامل خطرزای قلبی- عروقی را تحت تأثیر قرار دهند. هدف این پژوهش، بررسی تأثیر تمرینات همزمان استقامتی و پیلاتس بر ترکیب بدن، پروتئین واکنشگر- c، فیبرینوژن و شمارش سلول‌‌های خونی دختران چاق و با وزن طبیعی بود. مواد و روش‌‌ها مطالعه‌‌ حاضر یک تحقیق نیمه تجربی بود. 30 دانش‌‌آموز چاق و با وزن طبیعی (شاخص توده‌‌ بدن؛ 1/2±28/7 کیلوگرم بر متر مربع) به طور هدفمند انتخاب و به دو گروه تقسیم شدند. تمرینات به مدت 6 هفته، هر جلسه 90 دقیقه‌‌ در هر گروه اجرا شد. نمونه‌‌ خونی با 12ساعت ناشتایی در دو مرحله قبل و پس از تمرین گرفته شد. اندازه‌‌های آنتروپومتریک و  شاخص‌‌های خونی قبل و بعد از مداخله اندازه‌‌گیری شد. داده‌‌ها با استفاده از آزمون‌‌های t مستقل و وابسته در سطح معنی‌‌داری 0/05=α  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌‌ها نتایج نشان داد که پروتئین واکنشگر c (به ترتیب در گروه چاق و با وزن طبیعی 0/04= P و 0/02= P)، فیبرینوژن (0/03= P، 0/01= P) و ترکیب بدن بطور معنی‌‌داری کاهش و گلبول‌‌های سفید و قرمز خون نیز افزایش یافته است. همچنین، در ترکیب بدن، تفاوت معنی‌‌داری بین دو گروه مشاهده شد. در سایر متغیرها، تفاوت معنی‌‌داری وجود نداشت. نتیجه‌‌گیری تمرینات همزمان استقامتی و پیلاتس با تأثیر بر پروتئین واکنشگر- c، فیبرینوژن و سلول‌‌های خونی، می‌‌توانند راهکاری مناسب و غیردارویی برای پیشگیری از بروز چاقی در نوجوانان دختر چاق و با وزن طبیعی باشند.

کلیدواژه ها:

Pilates ، concurrent training ، HCT ، obesity ، C-reactive protein ، پیلاتس ، تمرینات ترکیبی ، هماتوکریت خون ، چاقی ، پروتئین واکنش‌‌گر C