بررسی تاثیر نانو ریزحباب‌‌ها بر بیان ژن p53، القائ آپوپتوز و مهار رشد سلولی سرطان سینه (4T1)

مقدمه سرطان سینه، شایع‌‌ترین سرطان در بین زنان است و میانگین سن ابتلا در کشور ایران پایین‌‌تر از میانگین جهانی است. امروزه استفاده از ترکیبات نانو به عنوان یکی از روش‌‌های درمان موثر سرطان تبدیل شده است. تحقیق حاضر برای اولین بار در ایران با هدف بررسی استفاده از آب حاوی نانو حباب اکسیژن با غلظت 98 درصد اکسیژن به‌‌ عنوان مکمل درمانی در درمان سرطان سینه در موش ‌‌می‌‌باشد. مواد و روش‌‌ها موش‌‌های BALB/c با گرافت سلول‌‌های سرطانی مهاجم 4T1 TNBC-، مبتلا به سرطان سینه شدند و سپس موش‌‌ها در دو گروه آماری با آب نانوحباب اکسیژن و نانو حباب هوا در مدت 14 روز تغذیه و با گروه کنترل (آب معمولی) مقایسه شدند. در نهایت بیان ژنp53  در سه گروه با استفاده از روش Real time PCR با هم مقایسه شدند. یافته‌‌ها کاهش سایز تومور در هفته دوم و همچنین کاهش وزن نهایی تومور در موش‌‌های تغذیه شده با نانو حباب اکسیژن در مقایسه با گروه کنترل مشاهده گردید و افزایش بیان ژن p53 در گروه نانو اکسیژن که احتمالا ناشی از غلظت بالای اکسیژن در بافت سرطانی بود نیز نسبت به گروه کنترل  بدست آمد. نتیجه‌‌گیری به نظر می‌‌رسد نانو حباب اکسیژن توانسته است با افزایش بیان ژن p53 در مقایسه با آب نانوهوا و آب معمولی در مهار رشد توده توموری نقش مثبتی را ایفا نماید.

کلیدواژه ها:

p53 ، oxygen nanobubble ، real-time RT-PCR ، breast cancer ، mice ، 4T1-TNBC ، p53 ، نانوحباب اکسیژن ، real time RT-PCR ، سرطان سینه ، موش ، 4T1-TNBC