اثر یک جلسه فعالیت مقاومتی با شدت بالا بر سطوح آیریزین، IL-15، IL-6 و TNF-α پلاسمایی زنان جوان کم تحرک

مقدمه فعالیت مقاومتی از جمله روش‌‌های تمرینی است که می‌‌تواند بر وضعیت بدن افراد کم تحرک آثار متفاوتی را داشته باشد. این پژوهش با هدف بررسی تغییرات سطوح سرمی آیریزین و برخی از فاکتورهای التهابی بلافاصله و 24 ساعت پس از اجرای یک جلسه فعالیت مقاومتی با شدت بالا در زنان جوان کم تحرک انجام شد. مواد و روش‌‌ها در پژوهش نیمه تجربی حاضر 15 زن کم تحرک (میانگین سنی 5/3±11/24 سال، قد13/4±37/165سانتی-متر و وزن 7/3±12/73)، بصورت داوطلبانه شرکت کردند. جلسه فعالیت آزمودنی‌‌ها شامل چهار حرکت بالاتنه و چهار حرکت پایین تنه بود که با شدت 80-85 درصد یـک تکـرار بیشینه آزمودنی‌‌ها انجام شد. تحلیل آماری داده‌‌ها با کمک آزمون آماری تحلیل واریانس یکطرفه و با استفاده از نرم‌‌افزار آماری SPSS v.18 صورت گرفت (0/05>P). یافته ها یک جلسه فعالیت مقاومتی با شدت بالا می‌تواند به بالا رفتن معنی‌دار سطوح آبریزش و فاکتورهای التهابی کمک نماید ( 0/05>p)، 24 ساعت پس از جلسه فعالیت نیز سطوح آیروزین و (0/05>p) فاکتورهای التهابی نسبت به پیش از جلسه فعالیت بالا می‌ماند که تنها در مورد آیروزین این تفاوت معنی‌دار شد. نتیجه‌گیری یافته های این پژوهش حاکی از آن است که یک جلسه فعالیت مقاومتی با شدت بالا به بالا رفتن سطوح آیروزین و فاکتورهای التهابی در افراد کم تحرک کمک کرده که این تغییرات در ادامه می‌تواند مورد توجه پژوهشگران باشد.

کلیدواژه ها:

A Session Exercise ، Resistance Exercise ، Inflammatory Factor ، Irisin ، Sedentary. ، یک جلسه ، فعالیت مقاومتی ، فاکتور التهابی ، آیریزین ، افراد کم تحرک