تاثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید بر بیان ژن های SYD و MuRF1در موش های دیابتی

مقدمه syd و murf1 نشانگرهای مولکولی مهم برای آتروفی عضلانی هستند که در شرایط مختلف همچون دیابت در عضلات اسکلتی به طور قابل توجهی افزایش می­یابند. هدف از این تحقیق، تاثیر تمرین تناوبی شدید بر بیان ژن syd و murf1 عضله اسکلتی موش­های دیابتی بود. مواد و روش‌­ها در این مطالعه تجربی، ۶۰ سر موش نر ویستار 20±220 گرم به طور تصادفی در ۵ گروه شامل کنترل پایه، کنترل هشت هفته، دیابت، تمرین و دیابت-تمرین قرار گرفتند. موش‌­ها با استفاده از داروی استرپتوزوتوسین به صورت تک دوز 50 میلی‌­گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و به صورت درون صفاقی دیابتی شدند. تمرین تناوبی شدید با شدت ۸5-80 درصدVO2max ، 5 روز در هفته و به مدت ۸ هفته روی تردمیل اجرا گردید. میزان بیان ژن­‌های syd و murf1 به روش Real Time PCR اندازه‌­گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده­‌ها از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح 0/05p≤ استفاده شد. یافته‌­ها بیان ژن murf1 و syd عضله اسکلتی در گروه دیابت نسبت به گروه‌­های کنترل به طور معنی‌­داری بیشتر بود (0/001P=) و تمرین تناوبی شدید موجب کاهش معنی­‌دار بیان ژن murf1 و syd شد (0/001P=). نتیجه‌­گیری تمرین تناوبی شدید احتمالا می‌تواند از طریق کاهش بیان ژن syd وmurf1  در عضله اسکلتی به کاهش آتروفی در افراد مبتلا به دیابت کمک نماید.

کلیدواژه ها:

Keywords Diabetes ، SYD ، High-intensity interval training ، Murf1 ، دیابت ، تمرین تناوبی شدید ، SYD ، Murf1