مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و دارودرمانی با استفاده از بوپروپیون بر اضطراب رابطه جنسی وتعارضات زناشویی زوجین

مقدمه: هدف، بررسی مقایسه ای اثربخشی درمان شناختی رفتاری و دارودرمانی (بوپروپیون) بر اضطراب رابطه جنسی و تعارضات زناشویی زوجین بود . روش: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود که در قالب طرح پیش آزمون پس آزمون با سه گروه بود. جامعه آماری ، شامل کلیه مراجعین به مطب های مامایی و مراکز روان پزشکی  شهر نیشابور در بهار سال ۱۳۹۷ با شکایت اضطراب رابطه جنسی بودند که از این بین ۳۹ نفر به روش نمونه گیری دردسترس با لحاظ کردن ملاکهای ورود و خروج به پژوهش به شیوه تصادفی در سه گروه پژوهشی (درمان شناختی رفتاری، دارودرمانی و گروه گواه) قرار داده شدند. سپس گروه اول تحت ۸ جلسه درمان شناختی رفتاری قرار گرفت و گروه دوم نیز دارودرمانی را دریافت نمود، در این مدت نیز گروه گواه هیچ نوع مداخله روانشناختی یا دارویی را دریافت نکرد، هر سه گروه در ابتدا و انتهای پژوهش توسط پرسشنامه های تحقیق شامل مقیاس تعارضات زناشویی و اضطراب رابطه جنسی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده به منظور مقایسه نتایج سه گروه آزمایشی و کنترل از تجزیه وتحلیل واریانس چند متغیری (کوواریانس) و آزمون تعقیبی بونفرونی با نرم افزار SPSS مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت . یافته ها: نتایج نشان داد که درمان شناختی رفتاری با تفاوت بیشتر معناداری در مقایسه با دارودرمانی، در بهبود اضطراب رابطه جنسی و تعارضات زناشویی موثر است. نتیجه گیری: پیشنهاد میشود از درمان شناختی رفتاری به عنوان درمانی مبتنی بر شواهد پژوهشی در کاهش مشکلات افراد دارای اضطراب رابطه جنسی استفاده گردد.  

کلیدواژه ها:

Sexual relationship anxiety ، bupropion ، marital conflicts ، drugtherapy ، cognitive behavioral therapy. ، اضطراب رابطه جنسی ، بوپروپیون ، تعارضات زناشویی ، درمان شناختی رفتاری.