معرفی رویکردی جدید برای مطالعة ضریب کشش سطحی سیستمهای آلفا- هسته با بهرهگیری از برهمکنشهای نوکلئون- نوکلئون وابسته به چگالی
محل انتشار: مجله پژوهش فیزیک ایران، دوره: 20، شماره: 2
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 244
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PSI-20-2_014
تاریخ نمایه سازی: 3 اسفند 1399
چکیده مقاله:
بر پایة مدل میکروسکوپی واپیچش- دوگانه (DF) همراه با برهمکنشهای نوکلئون- نوکلئون (NN) وابسته به چگالی (DD) از نوع نیرویهای مؤثر M3Y-Paris (شامل DDM3Y1، CDM3Y4 وBDM3Y1)، مطالعهای را روی ضریب کشش سطحی هستهای γ صورتمندی مجاورت برای گذار ذرة آلفا از حالت پایة 230 هستة مادر با اعداد اتمی 99-61=Z به حالت پایة هستههای دختر متناظر انجام دادهایم. در حقیقت، مقالة حاضر را میتوان تعمیمی بر پژوهش انجام شده توسط قرائی و محمدی در سال 2019 دانست که در آنجا تمرکز تنها برروی یک نسخه از نیروهای M3Y، یعنی CDM3Y6، بوده است. براساس رویکرد معرفی شده در مقالة حاضر تلاش کردهایم تا با تلفیق دو مدل پتانسیل DF و مجاورت ضمن ارائة رویکردی جدید برای محاسبة مقادیر ضریب کشش سطحی γ در واپاشیهای آلفا، به بررسی رفتار ضرایب محاسبه شده برحسب پارامتر عدم تقارن سیستمهای آلفا- هستة انتخابی بپردازیم. نتایج این بررسی فرمولبندی جدیدی را برای ضریب γ پتانسیل مجاورت پیشنهاد میدهد که به طور مستقیم به انتخاب نوع برهمکنشها وابسته است. در فاز دوم محاسبات این مقاله اعتبار فرمول پیشنهاد شده برای ضریب انرژی سطحی را مورد ارزیابی قرار دادیم. برای دستیابی به این هدف، پس از اعمال رابطة پیشنهادی در صورتمندی نسخة اصلی پتانسیل مجاورت، یعنی مدل Prox.77، مقادیر تئوری نیمة عمر را برای تمامی واپاشیهای انتخابی در چارچوب تقریب WKB محاسبه کردهایم. نتایح حاصل از مدلهای اصلاح شدة Prox. New (DDM3Y1)، Prox. New (CDM3Y4) و Prox. New (BDM3Y1) را با مقادیر متناظر تجربی و همچنین آنهایی که از مدل پتانسیل Prox.77 به دست آمدهاند، مقایسه کردهایم. مقایسة صورت گرفته آشکار میسازد که در بین چهار مدل پتانسیل مورد بحث، مدلهای Prox. New (CDM3Y4)، Prox. New (DDM3Y1) به ترتیب کمترین میزان انحراف از دادههای متناظر تجربی را در محدودۀ واپاشیهای انتخابی ارائه میدهند. در مطالعة حاضر، وجود خاصیت لایهای در هستهها و همچنین اعتبار قانون گایگر- نوتال براساس مدلهای اصلاح شدة مجاورت مورد ارزیابی قرار گرفته است. علاوه بر این، نیمه عمرهای حاصل از مدل پیشنهادی Prox. New (CDM3Y4)با فرمولهای تجربی مختلف مقایسه شدهاند. در نهایت نیز نیمه عمرهای واپاشیهای آلفا در محدودة عناصر فوق سنگین با اعداد اتمی Z=117-120 تخمین زده شدهاند.
کلیدواژه ها:
واپاشیهای آلفا ، ضریب انرژی سطحی ، برهمکنشهای نوکلئون- نوکلئون وابسته به چگالی ، دیدگاه پتانسیل مجاورت ، پتانسیل واپیچش- دوگانه
نویسندگان
رضا قرائی
گروه فیزیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار
سارا محمدی
گروه فیزیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :