بررسی اثر 6 هفته تمرینات HIIT بر برخی شاخص های ساختاری و فیزیولوژیکی زنان جوان سالم

مقدمه: تمرین اینتروال شدید HIIT را می توان به عنوان جایگزین موثر تمرین هوازی سنتی که تغییرات مشابه یا حتی بیشتری در دامنه ای از تغییرات فیزیولوژیکی، عملکردی ونشانگرهای مربوط به سلامت در افراد بالغ و بیمار ایجاد می کند، به کار گرفت. این تحقیق با هدف بررسی اثر شش هفته تمرینات HIIT و برخی شاخص های ساختاری و فیزیولوژیکی زنان جوان سالم انجام گرفت. مواد و روش ها: جامعه ی آماری تحقیق حاضر زنان زنان جوان سالم 18-28 سال شهر ایلام بودند که از بین آنها 20 نفر انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. گروه تمرین 6هفته تمرین تناوبی شدید (3 جلسه در هفته، هر جلسه شامل 8 نوبت دویدن 150 متری با 80-90% ضربان قلب بیشینه) را انجام دادند. در این تحقیق جهت بررسی طبیعی بودن پراکندگی داده ها از آزمون آماری شاپیرو ویلک و از روش های آمار توصیفی جهت دسته بندی وخلاصه کردن داده ها و محاسبه شاخص های گرایش به مرکز و پراکندگی و رسم نمودارها استفاده شد. جهت بررسی اختلاف درون گروهی، از آزمون تی زوجی (وابسته) و برای تعیین اختلاف بین گروهی از آزمون تحلیل واریانس یک راهه One-Way ANOVA استفاده گردید.به عنوان پیش شرط آزمون های پارامتریک تی زوج و تحلیل واریانس یک راهه، از آزمون کولموگروف ـ اسمیرنوف One Sample Kolomogrov-Smirnov Test جهت برآورد طبیعی توزیع داده ها استفاده شد. کلیه داده ها در سطح معنی داری 0/05 تجزیه و تحلیل شدند.نتایج تحقیق حاضر نشان داد که شاخص توده بدن P=0/48 ، conicity و P=0/147 دور کمر P=0/037 نسبت دور کمر به لگن P=0/186، حداکثر اکسیژن مصرفی P=0/001، فشار خون سیستولی P=0/001 و فشار خون دیاستولی P=0/001 دچار تغییر شده اند. بحث ونتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که شش هفته تمرین تناوبی HIIT بر شاخص توده بدنی، اندازه دور کمر WC ، حداکثر اکسیژن مصرفی، فشار خون سیستولی و دیاستولی تأثیر معنی داری دارد اما این تمرینات بر روی دیگر شاخص های آنتروپومتریکی مورد ارزیابی در تحقیق حاضر یعنی نسبت دور کمر به محیط لگن WHR و شاخص Conicity تأثیر معنی داری نداشته است. بنابراین می توان گفت که شش هفته تمرینات اینتروال شدید باعث بهبود وزن و شاخص توده بدنی شده و فشار خون سیستولی و دیاستولی را کاهش می دهد.

کلیدواژه ها:

شاخص Conicity ، نسبت دور کمر به محیط لگن WHR ، حداکثر کسیژن مصرفی VO2max