تأثیر هشت هفته تمرین هوازی مقاومتی بر بیان ژن LXR و سطح سرمی TNFα در بیماران

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 343

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCSSH01_050

تاریخ نمایه سازی: 2 اسفند 1399

چکیده مقاله:

آترواسکلروز به عنوان شایع ترین علت ایسکمی میوکارد، همچنان علت قابل توجه مرگ و میر و ناتوانی در جوامع پیشرفته باقی مانده است. این وضعیت موجب شده است تا درمان هایی چون آنزیوپلاستی و جراحی بای پس عروق کرونری روز به روز در کشور در حال افزایش باشد. 2) در آترواسکلروز، شریان های بزرگ و کوچک به دلیل ورود لیپیدهای با چگالی پایین LDL ضخیم تر شده و دچار التهاب می شوند. 3) فاکتور نکروز تومور آلفا TNF-α اولین سایتوکاین تولید شده توسط ابشار التهابی است و از طریق افزایش بیان ملکول های چسبنده، باعث پیشرفت آترواسکلروز می شود 4. از طرف دیگر، گیرنده X کبدی (الفا و بتا)، که جزو عوامل رونویسی فعال شونده لیگاندی هستند. بطور هماهنگ بیان ژن های درگیر درچندین عملکرد سلولی را تنظیم کرده، اغلب به طور مشخصی، هموستاز کلسترول ازجمله انتقال تجزیه و جذب کلسترول را تنظیم می نمایند. 5.6.7 زمانی که درمان های طبی برای بیماران ایسکمیک کارساز نباشد از درمان های تهاجمی مانند عمل جراحی بای پس عروق کرونری قلب CABG برای ادامه زندگی و سلامت این بیماران استفاده می شود. که باعث ایجاد مشکلات روحی ـ روانی و جسمی در این بیماران می شود و ممکن است منجر به تأخیر در بازگشت به زندگی رومره در انها شود. یکی از عواملی که باعث تغییرات سایتوکین ها و فعال شدن گیرنده های ایکس کبدی می شود فعالیت ورزشی در قالب برنامه های بازتوانی قلبی می باشد که در بیماران تحت عمل پیوند بای پس شریان کرونر ضروری به نظر می رسد. در این راستا تغییرات ژن های خانواده ی انتقال دهنده های کلسترول و گیرنده های هسته ای فعال کننده آن ها کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در ارتباط با پاسخ سایتوکاین ها به انواع فعالیت های ورزشی (مقاومتی و استقامتی)، یافته های متضاد و متناقضی وجود دارد. بنابراین در حال حاضر بهترین نوع برنامه تمینی فعالیت ورزشی در جهت بهبود حداکثری ظرفیت عملکردی، قدرت عضلانی و کاهش توده چربی بدن و فاکتورهای التهابی بیماران قلبی پس از عمل جراحی بای پس شریان کرونر نامشخص است. لذا این پژوهش در پی یافتن به این سوال است که آیا انجام تمرین بازتوانی می تواند باعث کاهش TNFα و تغییرات مثبت در بیان ژن LXR می شود یا خیر؟

نویسندگان

فهمیه پرهیزی

گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد نیشابور دانشگاه آزاد اسلامی نیشابور ایران

امیر رشیدلمیر

گروه بیوشیمی و متابولیسم ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد ایران

محمدرضا رمضانپور

گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی واحد مشهد دانشگاه آزاد اسلامی مشهد ایران

آذر حمیدی

گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد نیشابور دانشگاه آزاد اسلامی نیشابور ایران