اثر شش هفته تمرینات ثبات مرکزی بر نمره پرش تاک فوتبالیست های مرد دارای نقص تنه

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 6 هفته تمرینات ثبات مرکزی و پلایومتر بر نمره (تکنیک) پرش تاک فوتبالیست های جوان دارای نقص تنه بود. آزمودنی های پژوهش شامل فوتبالیست های لیگ استان گیلان بودند. تعداد بازیکن فوتبال 25 بازیکن با میانگین سنی 24 سال بودند. آزمودنی ها همگی به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند که شامل فوتبالیست های شهر رشت که در لیگ برتر حضور داشتند بودند. از بین تعداد 80 بازیکن که برای شرکت در مطالعه به طور داوطلبانه حضور یافتند تعداد 30 بازیکن که توسط آزمون پرش تاک غربالگری شدند دارای نقص تنه شناسایی شدند و برای شرکت در مطالعه حضور یافتند. معیار انتخاب در آزمون پرش تاک اینگونه بود که بازیکنانی که قادر نبودند در جای مشخص شده فرود بیایند، در نقطه اوج پرش، ران هایشان موازی با زمین نبود و پرش ها را با وقفه انجام می دادند بعنوان بازیکنان دارای نقص تنه در نظر گرفته شدند. سپس به صورت تصادفی در یک از گروه شامل گروه تمرینات ثبات مرکزی (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) قرار گرفتند و هر دو گروه در پیش آزمون و پس آزمون شرکت کردند. پیش آزمون از تمامی شرکت کنندگان پس از انجام 15 دقیقه گرم کردن گرفته شد. نتایج آزمون آنوا نشان داد در پیش آزمون نمره پرش تاک در بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. مقایسه درون گروهی نشان داد که تمرینات ثبات مرکزی باعث بهبود نمره پرش تاک در گروه تمرینی شد. اما در مقایسه بین گروهی در پس آزمون تفاوت معناداری بین مقدار میانگین متغیر نمره آزمون پرش تاک در بین دو گروه ثبات مرکزی با کنترل مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

تمرینات ثبات مرکزی ، پرش تاک ، فوتبالیست های جوان