رابطه بهزیستی شخصی و باورهای رایج ناكارآمد با نگرش به ایدز در دانش آموزان پسر 14 تا 17 ساله شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه بهزيستي شخصي و باورهاي رايج ناكارآمد با نگرش به ايدز در دانش آموزان پسر 14 تا 17 ساله شهر تهران بود. اين پژوهش از نظر هدف توصيفي و از نظر روش همبستگي بود. جامعه آماري دانش آموزان پسر دبيرستاني شهر تهران بود كه در سال تحصيلي 98 - 1397 مشغول به تحصيل بودند كه تعداد آن ها 2500 نفر بود. بدين منظور، طي يك پژوهش توصيفي 331 نفر از دانش آموزان پسر دبيرستاني به شيوه تصادفي خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. پرسشنامه نگرش به ايدز، مقياس بهزيستي شخصي - نسخه دانش آموزان PWI-SC و باورهاي رايج غير منطقي هوپر و لاين (CBIS) به عنوان ابزار پژوهش استفاده شده است. نتايج تحليل داده ها با استفاده از تحليل رگرسيون چندگانه به روش هم زمان نشان داد بهزيستي شخصي و باورهاي رايج ناكارآمد با نگرش به ايدز مي توانند نگرش به ايدز را در دانش آموزان پسر را پيش بيني كند.

کلیدواژه ها:

نگرش به ایدز ، بهزیستی شخصی ، باورهای رایج ناکارآمد