بررسی صادرات عسل طبیعی در سالهای( 1382-1392)

ایران یکی از کشورهای عمده عسل در جهان است که تعدادی زیادی از تولید کننده داخلی به تولید عسل مشغول هستند. تولید عسل در ایران بیش از نیاز داخلی بوده و باید برای صادرات آن برنامه ریزی نمود. از مشکلات صادرات عسل در ایران می توان از عدم شناسایی بازارهای خارجی و خریداران محصول و عرضه عسل تقلبی و بی کیفیت توسط برخی از فروشندگان که باعث بی اعتباری صادرات عسل شده است نام برد . شرط اصلی صادرات عسل و موفقیت آن اطمینان به فروشندگان در خصوص کیفیت عسل تولیدی است . ایران از دهه های گذشته جزء صادرکنندگان عسل بوده، ولی هیچ گاه نتوانسته است جایگاه ویژه و مناسبی برای خود کسب کند. بررسی آمار صادرات کشور طی سالهای گذشته نشان دهنده نوسان های چشمگیر در صادرات این محصول و سهم آن در بازار جهانی بوده است. هدف از این مطالعه، بررسی مزیت نسبی ایران در تجارت عسل است تا ضرورت ماندگاری یا خروج ایران از این بازار مشخص شود. همچنین به عنوان هدف دوم کوشش می شود، با ارائه فهرستی از بازارهای هدف بالقوه برای صادرکنندگان کشور، کمکی هرچند اندک به صادرکنندگان ایرانی شود تا بتوانند جایگاه مناسب تری در بازارهای جهانی کسب کند. اصلی ترین کشورهای وارد کننده عسل از ایران طی دوره 10 ساله عبارتند از ترکیه ، عراق ، افغانستان ، امارات متحده عربی و آذربایجان که هر یک از آنها به نحوی چه از لحاظ وزنی و ارزش دلاری حجم تجارت جز برترین واردکننده عسل ایران می باشند.

کلیدواژه ها:

زنبور عسل ، عسل طبیعی ، صادرات ، تجارت