بررسی اثر روش های مختلف تقسیم بندی واحدهای جریانی هیدرولیک بر روی عملکرد چاه و ضریب بهره دهی

میزان دقت در مدل سازی مخزن و همچنین تطابق آن با واقعیت، یکی از مهم ترین عوامل در موقعیت برنامه ریزی بخش های مختلف توسعه یک میدان مثل: حفاری چاه، تکمیل چاه و طراحی دقیق تجهیزات فرایندی می باشد. از مهمترین چالش های تأثیرگذار بر روی ارزیابی سازند و شبیه سازی مخزن، ناهمگنی در خصوصیات سنگ و سیال مخزن می باشد. از جمله خواص مخزن که متأثر از ناهمگنی مخزن می باشد، تراوایی، فشار مویینگی و میزان ترشوندگی هستند. برای محاسبه ی این خواص بایستی ناهمگنی مخزن را در نظر گرفت. به این منظور و برای کاهش اثر ناهمگنی در توصیف ویژگی های مخزن می توان مخزن را به واحدهای هیدرولیکی جریانی متفاوت تقسیم نمود. منظور از واجد جریان، دسته ای از سنگ های مخزن است که دارای خواص مشابه می باشند. در این مقاله، روش های تعیین واحدهای هیدرولیکی جریان بر روی داده های یکی از چاه های یکی از میادین کربناته ی ایران مورد بررسی قرار گرفته است. در پایان، مطالعه ی مورد تأثیر نتایج به دست آمده از روش های تعیین واحدهای هیدرولیکی جریان در میزان شاخص بهره دهی و عملکرد چاه بررسی شده است و پس از مقایسه آن با نتایج تست شاخص بهره دهی بهترین روش که بیشترین تطابق را با داده های تست داشته تعیین گردیده است. با استفاده از این روش علاوه بر توصیف دقیق از مخزن و همین طور شبیه سازی، می توان لایه های کم بازده را از جریان خارج نمود و تمرکز اصلی بر روی لایه های پر بازده با پتانسیل تولیدی بالا باشد.

کلیدواژه ها:

واحدهای هیدرولیکی جریان ، عملکرد چاه ، نشان گر ناحیه جریانی ، تیپ بندی براساس سنگ گسسته (DRT)