اثر امواج الکترومغناطیسی فرکانس پایین بر رفتارهای اضطرابی و هیستومورفومتری نورون های لایه هرمی داخلی قشر لوب پیشانی مغز در موش صحرایی نر بالغ

ممقدمه: امواج الکترومغناطیسی فرکانس پایین فرکانس هایی در محدوده KHz 300 تا GHz 300 را در بر می گیرند و در محیط پیرامون زندگی به صورت گسترده وجود دارند. اثرات بیولوژیک این امواج بر بدن انسان و سیستم عصبی به طور کامل شناخته نشده است. در این تحقیق اثرات امواج الکترومغناطیسی فرکانس پایین بر تغییرات رفتاری و همچنین تغییرات   نورون های لایه هرمی داخلی قشر لوب پیشانی مغز موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار مورد بررسی قرار گرفت.  مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 20 سر موش صحرایی به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند که عبارتند از:  گروه اول کنترل،گروه دوم امواج MHz900، گروه سوم امواج MHz 1800 و گروه چهارم امواج MHz 2450 ، به ترتیب با شدت2 ،1و20 وات بر کیلوگرم ، به مدت یک ماه و روزانه 4 ساعت دریافت کردند. در بررسی های رفتاری از آزمون ماز مرتفع و در بررسی هیستومورفومتری شامل تعداد انشعابات و خارهای دندریتی نورون های لایه هرمی داخلی قشر لوب پیشانی از رنگ آمیزی گلژی کاکس استفاده شد. یافته ها: امواج الکترومغناطیسی درگروه های تجربی باعث کاهش معنی دار تعداد ورود و زمان سپری شده موش های صحرایی در بازوهای باز آزمون ماز مرتفع در مقایسه با گروه کنترل شد(05/0 ˂P). همچنین نتایج بررسی هیستومورفومتری کاهش معنی دار تعداد انشعابات و خارهای دندریتی نورون های لایه هرمی داخلی قشر لوب پیشانی مغز موش های صحرایی در گروه های تجربی در مقایسه با گروه کنترل را نشان داد(05/0 ˂P). بحث و نتیجه گیری: تابش امواج الکترومغناطیسی فرکانس پایین باعث تغییرات رفتاری و افزایش اضطراب در موش های صحرایی و همچنین آسیب نورون های لایه هرمی داخلی قشرپیشانی درگروه های تجربی شد .

کلیدواژه ها:

GTEM cell device ، Elevated plus-maze test ، Frontal cortex ، Histomorphometry. ، دستگاه GTEM cell ، آزمون ماز مرتفع ، قشر پیشانی ، هیستومورفومتری.